Aldona JawÅowska drogi kontrkultury
Aldona JawÅowska drogi kontrkultury
Aldona JawÅowska drogi kontrkultury
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
więc ruch jako całość przeszedł od krytyki częściowej do<br />
totalnego odrzucenia, nie wszyscy uczestnicy masowych<br />
akcji przeszli ewolucję podobną. Wydaje się jednak, że<br />
stwierdzenie, iż większość badanych nie kwestionuje podstawowych<br />
wartości społecznego ustroju w wypowiedziach<br />
ankietowych, ma małe znaczenie prognostyczne. Młodzież<br />
cechuje brak dogmatycznego przywiązania do określonych<br />
treści, chwiejność i zmienność wyborów. Stałość postaw<br />
wobec wartości przestała być wartością, jedynie nietolerancja<br />
i fanatyzm jest trwałym i powszechnym przedmiotem<br />
ataku młodzieży. Między zachowaniami a tymi deklaracjami<br />
wystąpiła wyraźna rozbieżność w sytuacji politycznego<br />
napięcia. Nie mogą więc one stanowić dostatecznej<br />
podstawy do oceny perspektyw i zasięgu ruchu.<br />
Wyniki badań nad postawami młodzieży zachodnioniemieckiej,<br />
podawane przez L. Friedeburga, przypominają<br />
nieco wyniki badań nad młodzieżą amerykańską przedstawione<br />
przez Lipseta. Friedeburg powołuje się na badania<br />
postaw społeczno-politycznych młodzieży RFN, przeprowadzone<br />
we Frankfurcie w latach 1959—1960. Ich wyniki<br />
wskazują, że niewielka część młodzieży opowiadała się<br />
zdecydowanie za obroną ideałów demokratycznych i przejawiała<br />
zainteresowanie i ogólną orientację w sytuacji politycznej.<br />
Wobec kryzysu demokracji i kryzysu ekonomicznego<br />
oraz możliwości przejścia demokracji parlamentarnej<br />
w formę rządów bardziej autorytarnych, niewielka część<br />
młodzieży reprezentowała skrystalizowane poglądy. Jedynie<br />
10% studentów było gotowych działać na rzecz obrony<br />
demokracji, widziało jakieś zagrożenie w związku<br />
z kryzysem i określało się jako aktualni lub potencjalni<br />
demokraci. 16% zadeklarowało, że jest potencjalnymi lub<br />
aktualnymi zwolennikami autorytaryzmu, gotowymi działać<br />
przeciwko demokracji. Trzy czwarte studentów nie<br />
posiadało wyraźnego profilu politycznego. W świetle tych<br />
wyników trudno byłoby przewidzieć wypadki, które nastąpiły<br />
w kilka lat później. Następne badania świadomości<br />
politycznej uczniów szkół średnich i studentów, zakończone<br />
w roku 1966, niewiele zmieniły wyżej przedstawiony<br />
obraz. Autor zwraca uwagę, że w okresie kryzysu<br />
1966 roku, gdy okazało się, że system polityczny RFN nie<br />
jest niezawodny, ożywienie polityczne wcale nie było jednoznacznie<br />
lewicowe. Wytworzyła się dość silna opozycja<br />
98
Change language