Aldona Jawłowska drogi kontrkultury

kich ułatwiał Komitet Koordynacyjny. Komitety te powstawały
w zakładach pracy, uniwersytetach i szkołach, w instytucjach
upowszechniania kultury, na ulicach w czasie manifestacji.
Wydawały swoje ulotki, manifesty, a nawet gazety.
Podobne struktury organizacyjne upowszechniły się w czasie
wydarzeń kontestacyjnych we Włoszech. Działało tam
około 1800 grup i komitetów, przybierających różne — najczęściej
związane z miejscem i konkretną sytuacją — nazwy:
Grupy „nowej lewicy" z Trydentu, Ruch na rzecz Uniwersytetu
Negatywnego, Studenci w Walce, Komitet z Palazzo
Campana itp. Wśród tych grup najwięcej śladów pozostawiły
po sobie te, które prócz walki bezpośredniej, opracowywały
analizy krytyczne przedstawiające aktualną sytuację
kraju i próbowały określić kierunek poszukiwań nowych
rozwiązań społecznych. Do takich grup należały: powstała
na wydziale architektury w Wenecji „Tendenza",
„Socjologowie z Trydentu" (Movimento Studentesco Trentino),
Komisja „Medycyna i Społeczeństwo" z Akademii
Medycznej w Bolonii, „Liga Studentów Rewolucjonistów"
z Mediolanu i wiele innych.
W Anglii ten rodzaj organizacji urzeczywistniał powstały
w 1967 roku — w wyniku walki z kierownictwem NUS —
Związek Studentów Radykalnych (Radical Student Alliance),
podejmujące głęboką krytykę systemu społecznego grupy
skupione wokół czasopism „Black Dwarf" i „Heatwave",
a także ruch studentów szkół artystycznych: The Movement
for Rethinking Art and Design Education (MORADE). Organizacja
ta — rozpoczynając od spraw środowiskowych —
rozszerzyła swe zainteresowanie na problemy ogólnospołeczne,
domagając się zniesienia autorytaryzmu we wszystkich
dziedzinach życia społecznego.
Ten rodzaj organizowania się w akcji był bardzo charakterystyczny
dla przebiegu wydarzeń w Stanach Zjednoczonych.
W walce o legalizację działalności politycznej na terenie
campusów uformował się Free Speech Movement
(Ruch Walki o Wolność Słowa), przekształcający się potem
w organizację o szerszym programie i zasięgu. Dążenie do
stworzenia własnej sieci informacyjnej i propagandowej
doprowadziło do stworzenia The Committee for Independent
Political Action — skupiający głównie wydawców i nauczycieli.
W czasie buntu studentów Uniwersytetu Columbia
30