Aldona Jawłowska drogi kontrkultury

Zostaje natychmiast wysunięte żądanie wypuszczenia
jednego ze studentów, aresztowanego w parku. Nazywa się
Mike Smith, chociaż mógłby się nazywać John Jakikolwiek
•—• nikt go nie zna. W rewanżu za zatrzymanie Mike'a
nie dajemy wyjść dziekanowi Colemanowi." 21
Na Uniwersytecie Columbia biali i czarni studenci uczestniczyli
wspólnie w demonstracjach i ustalali platformę
działania. Drugiego dnia rano budynki okrąża policja. Czarni
studenci poprosili białych o opuszczenie Hamilton Hall,
zamierzając walczyć z bronią w ręku. Biali opuścili Hamilton
obejmując inne tereny. W następnych dniach zajęto
dalsze budynki. Okupacja lokali trwa, trwają dyskusje, wiece
i demonstracje. Cały teren uniwersytetu i campusu obstawiony
został przez policję. Jednocześnie w ciągu tego tygodnia
rozwinął się na terenie uniwersytetu szeroki ruch
Polityczny. Studenci radykalni tworzą międzyorganizacyjny
Strike Coordinating Committee, kierujący akcjami i przedstawiający
żądania władzom uczelni. Studenci przeciwni
strajkowi i nie popierający żądań większości zakładają tzw.
Majority Coalition i domagają się wznowienia zajęć. Część
Pracowników naukowych i dydaktycznych solidaryzujących
się ze studentami zorganizowała się w Ad Hoc Faculty
Group (AHFG). Poza wszelkimi układami i porozumieniami
zostają władze uczelni i administracja, niepopularne zarówno
wśród studentów, jak i wśród pracowników. Stanowisko
rektora Graysona Kirka, dziekanów: Trumana i Colemana,
jest nieprzejednane, „sztywne". AHFG utworzyli pracownicy
naukowi, którzy zebrali się na wydziale filozofii, aby
określić swój stosunek do wydarzeń. Grupa ta miała zamiar
odegrać rolę negocjatora między administracją a studentami
i stanowiła „trzecią siłę" na terenie campusu. AHFG proponowała:
porozumienie się z trustem w sprawie budowy na
terenie parku, powołanie komitetu w sprawach dyscyplinarnych,
w którym równą liczbę przedstawicieli mieliby studenci,
pracownicy naukowi i administracja. Propozycji tych
nie chcieli jednak przyjąć ani studenci, ani władze uczelni.
W dalszym biegu wypadków AHFG stanęła konsekwentnie
Po stronie studentów. Grupa ta przetrwała i w czasach późniejszych
zajęła się opracowaniem projektów reform uni-
21
J. S. Kunan, The Strawberry Statement. Notes of College Reuolutionary,
New York 1968, s. 20—21.
71