Aldona Jawłowska drogi kontrkultury

wowych sprawach główne nurty ruchu wypowiadały się
wyraźnie przeciw monopolowi na dobra każdego rodzaju:
pieniądze i rzeczy, wiedzę, kulturę, informację, sztukę,
możliwości decyzji. Wrogość młodzieży w stosunku do tradycyjnej
demokracji parlamentarnej nie była generalnym
odrzuceniem wszelkich form demokratycznej organizacji
społeczeństwa, lecz wyrazem przekonania o tym, iż stanowią
one na obecnym etapie rozwoju niedostateczne zabezpieczenie
ludzkich praw i podstawowych potrzeb. Przeciwstawienie
demokracji parlamentarnej i demokracji bezpośredniej
ujawniało tendencję do likwidacji zasady przedstawicielstwa
na rzecz realnego udziału szerokich mas
w decyzjach dotyczących spraw kraju, bliskiego środowiska,
likwidacji polityków i polityki, jako dziedziny zarezerwowanej
dla specjalistów, na rzecz powszechnego upolitycznienia,
będącego warunkiem świadomego udziału
w rządzeniu lub przynajmniej społecznej kontroli rządzących.
Ruch budował swą jedność nie na podstawie wspólnoty
narodowej, rasowej czy kulturowej, lecz na podstawie
określonego systemu wartości, które realizować się mogą
w różny sposób w różnych kulturach i grupach etnicznych.
Kontestatorzy nazywali siebie „dziećmi Ziemi", opowiadając
się zdecydowanie przeciw wszystkim rodzajom
agresji, ucisku, dyskryminacji. Ta pierwsza próba samookreślenia
zarysowała podstawowe kierunki poszukiwania
nowych wizji człowieka i społeczeństwa, nie mogła jednak
stanowić wystarczającej płaszczyzny integracji dla ukształtowania
się siły zdolnej doprowadzić do radykalnych zmian
społecznych.