Aldona Jawłowska drogi kontrkultury

znacznej części należnych im informacji. ORTF powinno
być niezależne od wszystkich rządów i wszystkich partii.
Obcina się programy wbrew żądaniom widzów, usuwa niewygodnych
dziennikarzy, zamienia reportaże ukazujące
prawdziwe życie robotników i chłopów deklaratywnymi
opowiastkami na ten temat. Deformuje się informacje
o wydarzeniach studenckich. Odwraca się uwagę od problemów
wewnętrznych Francji, kierując ją na problemy
międzynarodowe.
Proponujemy: aby uniknąć dominacji rządu, działalnością
ORTF powinni kierować przedstawiciele wszystkich ugrupowań
politycznych, społecznych, religijnych. Problemy
sporne rozstrzygać będą Rady Arbitrażowe, w których zasiadaliby
przedstawiciele grup zainteresowanych." 73
Przykładem świadomego zniekształcenia wydarzeń była
działalność prasy Springera w czasie buntu młodzieży
w Berlinie Zachodnim. Nagonka na studentów podjęta przez
środki masowego przekazu rozpoczęła się na dobre 18 stycznia
1968 roku, gdy 20 000 studentów manifestujących przeciw
wojnie w Wietnamie nazwano publicznie łobuzami
i psychopatami. O zachodnioniemieckiej prasie piszą przedstawiciele
opozycji pozaparlamentarnej po zamachu na
Rudi Dutschkego: „Morderstwo, którego ofiarą miał się
stać nasz przyjaciel Rudi Dutschke, nie jest zbrodnią pojedynczego
indywiduum. Popełniło ją irracjonalne i zdezintegrowane
społeczeństwo. Społeczeństwo, które od wielu
lat żyje w atmosferze stłumienia informacji i dyskusji,
ograniczenia samodzielności myślenia. Społeczeństwo, które
przywykło do manipulacji, prześladowań, kalumnii
i kłamstwa." 74
Ograniczenie informacji nie zawsze odbywa się za sprawą
wyraźnych zakazów czy poleceń wydawanych przez
zwierzchników. Aparat władzy osiąga swoje cele metodą
presji psychicznej, której narzędziem są mass-media, rzadko
uciekając się do środków fizycznego nacisku. Te same
mechanizmy regulacji tworzą się "wewnątrz środowisk pozornie
wolnych intelektualistów, wmawiających sobie, że
służą rozwojowi i upowszechnieniu kultury.
73 Zob. J. L. Brau. Cours, camarade..., s. 93—94.
74 K. Neverman, „Opozycja pozaparlamentarna", 15 kwietnia 1968,
cyt. za: Combats étudiants..., s. 117.
190