Aldona Jawłowska drogi kontrkultury

tury ruchu, określając się w działaniu. Zarówno przedtem,
jak i teraz w stosunku do organizacji i sposobów rozwiązywania
spraw wewnęrznych Ruchu 22 Marca i działalności
mającej na celu wywołanie zmiany w funkcjonowaniu całego
społeczeństwa, kierujemy się pewnymi zasadami:
1. Przede wszystkim samostanowienie. Znieść podział na
kierujących i wykonawców.
2. Walka przeciw hierarchizacji.
3. Możliwość odwoływania osób odpowiedzialnych z powierzonych
im stanowisk i rzeczywista władza społeczności.
4. Permanentne krążenie idei. Walka przeciw zagarnianiu
i monopolizacji informacji i wiedzy naukowej.
5. Praktyczne obalenie społecznego podziału pracy (zasypanie
przepaści między pracą fizyczną i intelektualną).
6. Zaakceptowanie wielości i różnorodności tendencji politycznych
w walce rewolucyjnej." 28
6 maja policja zaatakowała dwudziestotysięczny tłum
spokojnie maszerujących manifestantów (demonstracja
UNEF i SNE-Sup., uznana przez władzę za nielegalną). Interwencja
policji była niespodziewana i w pierwszym momencie
studenci nie zdążyli ani uciec, ani się bronić. W ciągu
następnych godzin zorganizowali kontratak. Powstały
nowe barykady, użyto gazów łzawiących, walki trwały do
północy. 600 osób rannych, 422 aresztowanych. Wydarzenia
tego dnia spowodowały dalszy wzrost radykalizacji młodzieży.
Po manifestacji 6 maja uświadomiono sobie, czym
jest społeczeństwo kapitalistyczne. Wtedy pokazały się po
raz pierwszy hasła: „Władza pracującym", w tym momencie
ruch jako całość wykroczył poza problemy studenckie. 27
Przedmiotem krytyki prowadzonej przez młodzież, także
pracującą, stało się państwo policyjne i społeczeństwo o
małej ruchliwości i dużym zróżnicowaniu (w sensie dystansów
społecznych, elit itp.) oraz kultura będąca środkiem
zniewolenia świadomości i represji intelektualnej. Ruch majowy
nie reprezentował już jedynie młodzieży jako odrębnej
26 J. L. Brau, Cours camarade, le vieux monde est derriere toi!...
zał. 18, s. 234—325.
27 Opinie takie wyrażała młodzież w czasie przeprowadzanych w okresie
walki wywiadach. Rozmowy przeprowadzono ze studentami, którzy
przed majem nie byli zaangażowani politycznie, w czasie wydarzeń
zaś byli jedynie ich uczestnikami, nie przywódcami. Zob. A.
Willener, L'image — action de la société, s. 19.
76