Aldona Jawłowska drogi kontrkultury

Ruchu Wyzwolenia Kobiet przypada na lata 1968—1970.
Wedle danych prasowych z 1970 roku działało około 50
grup w Nowym Jorku, 35 w San Francisco, 30 w Chicago,
25 w Bostonie. 53 Najbardziej masową organizacją, łączącą
mężczyzn i kobiety, jest National Organization for Women
(NOW). Organizacja ta, utworzona w 1968 r., związana jest
z nową lewicą", walczy o zagwarantowanie praw kobiet
w ramach instytucji systemu (ochrona pracy, pomoc w opiece
nad dziećmi, zmiana różnych uciążliwych dla kobiet
Przepisów prawnych). Do stworzenia masowego ruchu kobiet
dąży także organizacja The Stanton-Anthony Brigade
of Radical Feminists. Sprawy kobiece stanowią główną
treść działania Radykalnych Kobiet, umieszczone są jednak
w szerszym, społecznym kontekście. Podstawowymi komórkami
organizacji są pięćdziesięcioosobowe brygady werbujące
stale nowe członkinie i kontaktujące się regularnie
Ze sobą. To właśnie brygady organizowały wiele demonstracji
przeciw uroczystościom wyborów Miss Ameryka.
Przedstawiamy fragment jednej z ulotek protestacyjnych
uzasadniających sprzeciw kobiet wobec tego poniżającego
widowiska. 54
,,Całe to widowisko przypomina do złudzenia targi końskie
— nerwowe zwierzęta oceniane są na podstawie zdrowych
zębów, pęciny i innych atrybutów «rasy». Najlepsze
zaś sztuka dostają niebieską wstążeczkę. To są wszystkie
kobiety naszego społeczeństwa zmuszane codziennie do
«walki» o męskie uznanie. Są niewolnicami ośmieszających
standardów «piękności», które niestety zmuszone są traktować
poważnie.
Od czasu powstania w 1921 roku Konkurs nie wyłonił
ani jednej czarnoskórej finalistki. Nigdy też nie było laureatki
z Puerto Rico, Alaski, Hawajów lub Meksyku. Nie
mieliśmy też PRAWDZIWEJ MISS AMERYKI — Indianki.
Miss Ameryka — Maskotka Wojennej Śmierci. Najważniejszym
punktem programu jej jednorocznego panowania
jest radosna podróż do amerykańskich wojsk za granicą
w zeszłym roku była w Wietnamie, czarowała tam naszych
mężów, ojców, synów, braci i chłopców, żeby im
53 C. Durbin, Alphabet Soup, „WIN", r. 1970, cyt. za: The Movement...,
s. 50.
54 BAMN, s. 202—203.
11*
163