Aldona Jawłowska drogi kontrkultury

nej wartości. Fascynacji szybkością i podporządkowaniu
czasu egzystencji czasowi maszyny — przeciwstawiają hipisi
demonstracyjny brak pośpiechu, własne rytmy życia,
zgodne z potrzebami ciała i cyklami przyrody. Nie ma
żadnych podstaw, by oceniać innych, każdy jest na swój
sposób doskonały. Podobnie jak kontakt z całym zewnętrznym
światem powinien opierać się na bezpośrednim uczestnictwie,
poczuciu miłości i jedności wszystkiego, co żyje,
podobnie kontakty między ludźmi powinny wynikać z pozytywnych
nastawień emocjonalnych, będących warunkiem
akceptacji i samoakceptacji. Kontakt ten polega na autentycznym
bezpośrednim doznaniu obecności fizycznej i psychicznej
innych osób. Odebranie ludziom tych doznań jest
okaleczeniem osobowości. „Puste gorzkie twarze, twarze
«sztywniaków». Kobiety wyprane z kobiecości i mężczyźni,
którzy przestali być mężczyznami. Przejmujemy się zniszczonymi
rzekami, a przechodzimy obojętnie obok zniszczonych
ludzi." 43
Kult naturalnej zmysłowości nie sprowadza się jedynie
do spraw seksualnych, którymi więcej ekscytują się liczni
badacze i komentatorzy niż sama młodzież. Komunikacja
racjonalna, oparta na zwerbalizowanych przekazach nie
jest jedyną drogą porozumienia między ludźmi — twierdzą
teoretycy ruchu Hippies. Chodzi tu o wyostrzenie stępionej
wrażliwości, pozwalającej odbierać innych za pomocą zmysłów,
a nie tylko rozumu. W represywnym społeczeństwie
jedynie w kontakcie seksualnym wrażliwość ta jest ożywiona
sztucznie i na krótko. Ten sposób myślenia wydaje
się zbliżony do koncepcji uogólnionego erotyzmu — prezentowanej
przez Herberta Marcusego. Uwolnienie popędów
stłumionych przez represywną kulturę ma doprowadzić
do tego, że staną się one siłą motywującą nie tylko
zaspokojenie potrzeb biologicznych, lecz także działanie
poznawcze i twórcze. Marcuse zakłada, że przywrócenie
należnego miejsca popędom oraz zdeprecjonowanej zmysłowości
zniesie frustrację, będącą źródłem agresji i konfliktów,
otwierając szansę nieograniczonego w swych przejawach
współdziałania. Podobieństwo to nie wynika jednak
z inspiracji autora Erosa i cywilizacji, gdyż nic nie wskazuje
na to, iż wyraziciele ideologii hipisów go czytali. Za-
43 Tamże, s. 166.