Aldona Jawłowska drogi kontrkultury

stycznia. Wiec przekształcił się w zbiorowe wystąpienie
Przeciw polityce zagranicznej państwa i całej linii politycznej
rządu. Demonstranci nie zastosowali się do poleceń
władz uniwersyteckich, by opuścić dziedziniec Sorbony.
Rektor Roche po porozumieniu telefonicznym z ministrem
Peyrefitte'em wezwał policję. Gdy policja weszła na teren
Dzielnicy Łacińskiej okrążając Sorbonę, w stronę uniwersytetu
zaczęły ściągać tłumy młodzieży zaciekawionej sytuacją.
Młodzież ta nie brała udziału w wiecu, nie wiedziała
w ogóle, o co chodzi i dlaczego wezwano policję. Policja
weszła na dziedziniec, studentów wezwano do rozejścia się
i zapewniono możliwość spokojnego opuszczenia Sorbony.
Tymczasem, gdy skierowali się ku wyjściu, przyjechały
nowe samochody z policją nie poinformowaną o dotychczasowym
przebiegu wydarzeń. Wychodzący studenci zostali
brutalnie zaatakowani. Oburzeni zerwaniem umowy, odpowiedzieli
siłą. Tłumy młodzieży zgromadzonej na zewnątrz
stały się świadkami tego niespodziewanego ataku. Zobaczono
kolegów bitych i wciąganych do aut policyjnych. Reakcja
była spontaniczna i gwałtowna. Zaczęła się walka,
Poleciały kamienie, wybuchły granaty z gazem łzawiącym,
w Dzielnicy Łacińskiej stanęły pierwsze barykady. Ten moment
był początkiem majowej rewolucji. W ciągu kilku minut
aresztowano cały aktyw organizacji lewicowych: J. Sauvageota
z UNEF, Alain Krivine'a z JCR, Cohn-Bendita,
Przywódców SNE-Sup., MAU, FER M-L i innych. W sumie
aresztowano tego dnia około 600 osób. Walki trwały do
Późnej nocy, liczba rannych przekroczyła 1000 osób. Rektor
zamknął Sorbonę. UNEF ogłosił strajk protestacyjny 160 000
studentów z obszaru całego Paryża. Również SNE-Sup.
wezwał do bezterminowego strajku generalnego pracowników
wszystkich uczelni.
W ciągu dni następnych napięcie wzrasta, trwają dyskusje,
z których wyłania się mimo różnic organizacyjnych i ideologicznych
wspólny nurt żądań politycznych. Wyraża je
manifest Ruchu 22 Marca sformułowany po pierwszych konfrontacjach
z władzą. „Jaki jest w tej sytuacji zakres naszej
odpowiedzialności i najbliższe zadania Przekroczyć ramy
środowiska studenckiego, a tym samym bezpośredniego otoczenia
(Nanterre, Paryża). Przejść od rewindykacji szczegółowych,
wpisanych w ramy reżimu, do radykalnej kontestacji
systemu jako całości. Odnajdywać formy i struk-
75