07.05.2013 Views

justicia política - Biblioteca Digital Universidad de San Buenaventura

justicia política - Biblioteca Digital Universidad de San Buenaventura

justicia política - Biblioteca Digital Universidad de San Buenaventura

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

capítulo i • fuentes <strong>de</strong> la teoría <strong>de</strong>...<br />

llegada conjunta <strong>de</strong> la <strong>justicia</strong> legal con la <strong>justicia</strong> como virtud; en cambio, con la<br />

<strong>justicia</strong> legal se concibe la realización <strong>de</strong> la totalidad, ella hace, en la vitrtud civil,<br />

la unión <strong>de</strong> la comunidad <strong>política</strong> con la gran<strong>de</strong>za o dignidad <strong>de</strong> la comunidad 110 .<br />

Esta distinción hecha por Alberto Magno en relación con la exposición<br />

conjunta hace en Aristóteles <strong>de</strong>l hombre bueno y <strong>de</strong>l hombre civil una misma<br />

realidad, abre la puerta a la presentación conjunta <strong>de</strong> la <strong>justicia</strong> legal con la<br />

<strong>justicia</strong> <strong>política</strong>; en otras palabras, aquello dicho más arriba, la relación entre la<br />

comunidad <strong>política</strong> y la comunidad en cuanto es la realización <strong>de</strong> la nobleza o<br />

gran<strong>de</strong>za en el ser humano 111 .<br />

Este texto nos abre la vía a pensar en la comunidad como aquel compuesto<br />

indispensable para hacer <strong>de</strong>l hombre justo un hombre político, <strong>de</strong>ntro <strong>de</strong>l marco<br />

<strong>de</strong> la <strong>justicia</strong> legal. Se trata <strong>de</strong> pensar la <strong>justicia</strong> como relación <strong>de</strong> compuestos, no<br />

como el Uno en la contemplación <strong>de</strong>l bien, sino como el Dos en la dialéctica <strong>de</strong> la<br />

relación 112 . Estamos <strong>de</strong>lante <strong>de</strong> una concepción <strong>de</strong> la ética que va <strong>de</strong> la simplicidad<br />

o búsqueda <strong>de</strong>l bien a la comunidad o compuesto en búsqueda <strong>de</strong> la realización<br />

<strong>de</strong> la <strong>justicia</strong>. Esta visión <strong>de</strong> cosas está también expuesta en el Dante Alighieri<br />

para quien la civilitas humana es el lugar fundamental <strong>de</strong> la ley y <strong>de</strong> la <strong>justicia</strong><br />

como comunidad; <strong>de</strong> este modo, la razón <strong>de</strong>l Estado permanece como aquella<br />

que media, favorece e impulsa en esta comunidad las relaciones <strong>de</strong> <strong>justicia</strong> 113 .<br />

110 AlBeRTii maGni, Super Eth, V, 4, 387 [Opera Omnia XIV, 1, p. 326]: «praeterea obicitur<br />

contra hoc quod docit; commentator dicit enim, quod aliqua civilitas est mala et qui stu<strong>de</strong>t<br />

ad conservationem illius, est bonum civis; sed non est bonus vir, qui conservat malum sicut<br />

aliquis dicitur bonus socius, qui sequitur in bono et malo, tamen non est bonus vir et sic non<br />

est i<strong>de</strong>m esse bonum virum et bonum civem».<br />

111 alBeRTii maGni, Super Eth, V, 9, 413 [Opera Omnia XIV, 1, p. 351]: «secundo vi<strong>de</strong>tur, quod<br />

non intendant simpliciter iustum et politicum iustus. Iustum enim politicum et legale iustum;<br />

sed tale iustum non est simpliciter iustum, ut supra dictum est; si igitur intendit simpliciter<br />

iustum, non intendit politicum iustum».<br />

112 h. GadameR, Dialogue and Dialectic, eight hermeneutical studies on Plato, transl. by P.<br />

Christopher Smith, London, Yale University Press, 1980.<br />

113 danTe aliGhieRi, De Monarchia, I, 3, 8: «si vero unam civitatem, cujus finis est bene<br />

sufficienterque vivere, unum oportet esse regnum. Et hoc non solum in recta politia, sed et<br />

in obliqua: quod si aliter fiat, non solum finis vitae civilis amittitur, sed et civitas <strong>de</strong>finit<br />

esse quod erat. Si <strong>de</strong>nique unum regnum particolare, cujus finis est is qui civitas cum majori<br />

fiducia suae tranquillitatis: oportet esse Regem unum, qui regat atque gubernat».<br />

87

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!