justicia política - Biblioteca Digital Universidad de San Buenaventura

Luis Fernando Benítez Arias
Cassiod) cujus humilitas a superbis contemnebatur, exaltabitur in Gloria. Qui
enim hic humilis fuit, ibi potestatem habebit (Petri Lombardi) 121 .
Es importante reseñar en este momento que Pedro Lombardo ha puesto igualmente
las bases para las consideraciones futuras sobre la justicia como un estudio
filosófico, además de profundizar el término suum cuique desde el ángulo de la
interpretación bíblica y desde el envío de Jesús. Desde aquí son muchos los autores
que del siglo xiii en adelante han asumido el análisis de la justicia en un contexto
filosófico y las distinciones allí internamente se desvelan. Testimonio de esto es
la distinción 33 del primer libro de las Sentencias de Pedro Lombardo. Dice así:
(…) de quatour virtutibus principalebus post praedicta, de quattour virtutibus
principales vel cardinales vocatur, disserendum est quae sunt iustitia, fortitudo,
prudentia, temperantia. De quibus August., in lib. 14, de Trin, cap.9, ait: Justitia
est in subveniendo miseris. Prudentia, in praecavendis insidiis; fortitudo, in
perferendis molestiis; temperantia, in coercenlis delectationibus pravis. De
his dicitur in lib. Sapientiae, c. 8: Sobrietatem et prudentiam docet justitiam et
veritatem. Sobrietatem vocat temperantiam et veritatem vocat fortitudinem.
Hae virtutes cardinales dicuntur, ut ait Hieron., quibus in hac mortalitate bene
vivitur, et post ad aeternam vitam pervenitur; quae in Cristo pienissime fueruntet
sunt, de cujus plenitudine nos accepimus; in quo habuerunt usus eosdem
quos in patria habent, et quondam etiam viae. Verumtamen an hae virtutes,
cum et ipsae in animo esse incipiant, qui curm sine illis prius ssset, tamen
animus erat, desinant esse cum ad aeterna perduxerint, nonnulla quaestio est.
Quibusdam visum est eas esse desituras et de tribus quidem, prudentia scilicet
fortitudine et temperantia cum hoc dicitur, nonnihil dici videtur. Justitia enim
immortalis est; et magis tunc perficietur in nobis quam esse cessabit, cum
beate vivemus contemplatione nature divinae, quae creavit omnes caeterasque
institnit naturas: qua nihil melius et amabilius est, cui regenti subditurn esse,
justitiae est. EL ideo immortalis est omnino justitia, nec in illa beatitudine
esse desinet; sed talis ac tanta erit, ut perfectior et major non esse non possit.
Fortassis et aliae tres virtutes, prudentia sine ullo jam periculo erroris, fortitudo
sine molestia tolerandum malorum, temperantia sine repugnatione libidinum
erunt in illa felicitato; ut prudetiae ibi sit, nullum bonum Deo praeponere vel
121 Bedae veneRaBilii, Comm. In Ps. 111, 8 [PL 191, p. 1014].
92