Uniwersytet Śląski Wydział Nauk Społecznych Instytut Nauk ...

ozwój inicjatyw transgranicznych. Już w latach pięćdziesiątych ubiegłego wiekuRada Europy zaczęła się zajmować współpracą regionów przygranicznych w celuzapobieżenia marginalizacji tych obszarów w procesie jednoczenia się kontynentueuropejskiego.Jako jeden z pierwszych dokumentów, w którym wyraźnie widoczne jestzainteresowanie Rady Europy współpracą transgraniczną, wymienić koniecznietrzeba rezolucję 15. Konferencji europejskich władz lokalnych w sprawie integracjiregionów przygranicznych z 1969 roku. Co prawda trzy lata wcześniej w 1966 rokuZgromadzenie konsultacyjne przedłożyło projekt konwencji o współpracyeuropejskich władz lokalnych, ale ta propozycja nie znalazła poparcia i nie zostałazatwierdzona przez Komitet Ministrów 3 . Za to w siedemdziesiątej czwartej rezolucjiVIII Komitetu Ministrów w sprawie współpracy jednostek lokalnych w regionachprzygranicznych Komitet poparł współpracę międzynarodową w tej dziedzinie,a zwłaszcza współpracę o charakterze dwustronnym. Oprócz tego w dokumentachzalecano taką modyfikację prawnych rozwiązań w danym kraju, by usuwać wszelkiepojawiające się przeszkody we współpracy transgranicznej, i by tym lepiejwyposażać władze lokalne w odpowiednie instrumenty dla przygranicznejwspółpracy 4 . W swoich rezolucjach Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europysugerowało i jednocześnie zobowiązywało europejskie władze lokalne doorganizowania sympozjów w sprawie współpracy przygranicznej 5 . Właśnie w wynikutych obrad narodziła się propozycja sformułowania ramowej konwencji o współpracytransgranicznej w Europie, tak by określić ogólne podstawy prawne współpracy,na których mogłaby się oprzeć współpraca dwustronna.Ostatecznie przełomem w podjętych inicjatywach stało się zalecenie 784Zgromadzenia Parlamentarnego z 28 czerwca 1975 roku, w którym zwrócono uwagęna pilną potrzebę opracowania ramowej konwencji o współpracy transgranicznejw Europie. Projekt dokumentu, który spełniałby podnoszone wcześniej kwestie,został przedłożony podczas konferencji ministrów odpowiedzialnych za instytucjelokalne w listopadzie 1976 roku w Atenach, a następnie skierowany do Komitetudemokracji. Sposobem na realizację tych założeń ma być właśnie czysto polityczne popieranie ideiregionalizacji Europy jako narzędzia wspomagającego.3 Zob. szerzej J. Barcz: Współpraca regionów przygranicznych na przykładzie RFN. Wnioski dlapolsko-niemieckiej współpracy regionów przygranicznych. „Studia i Materiały” PISM. Warszawa 1991,s. 16 i nast.4 Explanatory report on the European Outline Convention on Transfrontier Co-operation betweenTerritorial Communities or Athorities. Strasbourg 1980, s. 5.5 Wspomniane sympozja odbyły się m.in. w 1972, 1975 i 1976 roku. Zob. M. Greta: Euroregiony...,op.cit., s. 76.109