Uniwersytet Śląski Wydział Nauk Społecznych Instytut Nauk ...

2. Regionalizacja w jednoczącej się EuropieA\ Geneza i rozwój polityki regionalnej Unii Europejskiej 45Politykę regionalną państwa, inaczej nazywaną regionalizacją, możnadefiniować różnorodnie. Jedna z definicji, która moim zdaniem w swojej prostociewydaje mi się najtrafniejsza dla moich dalszych rozważań, głosi iż jest ona formącelowej ingerencji państwa w rozwój poszczególnych regionów kraju, chociażbyw zakresie wspomagania procesów restrukturyzacyjnych w regionach zacofanych.Zatem polityka regionalna winna powodować równoważenie rozwoju kraju w jegostrukturze regionalnej, przyczyniając się tym samym do podnoszenia dynamikiwzrostu gospodarczego w skali całego kraju 46 . Oczywiście, rzeczą naturalną i niewymagającą wyjaśnienia jest kwestia odnoszenia polityki regionalnej do poziomuugrupowania integracyjnego. Unia Europejska stanowi właśnie dobry przykładrealizacji polityki spójności regionalnej między poszczególnymi państwamiczłonkowskimi i ich regionami.Niezależnie od definicji nie należy jednak zawężać zagadnień regionalizacjiwyłącznie do aspektów gospodarczych. Polityka regionalna obejmuje również szereginnych obszarów, takich jak rozwój kultury (ochrona zabytków, dziedzictwakulturowego), rozwój lokalnych i regionalnych środków komunikacji (media: prasa,radio, telewizja), rozwój korzystnych wzajemnych relacji w odniesieniu do mniejszościetnicznych i innych (m.in. kultywowanie własnych tradycji, nauka języka mniejszości).Jak zatem ukształtowała się obecna polityka regionalna, krajów Europy, UniiEuropejskiej, czym się ona różni od swojego poprzedniego kształtu i jak ewentualniebędzie ewoluować w przyszłości? To tylko część pytań, na które spróbuję znaleźćodpowiedź.Na początku spróbujmy zastanowić się na czym polegała reorientacjakoncepcji polityki regionalnej. Po raz pierwszy na istniejące dysproporcje regionalnew Europie Zachodniej zwrócono uwagę w okresie wielkiego kryzysu gospodarczegolat 1929 – 1933. Stosunkowo najwcześniej zmuszona była zająć się tą problematykąWielka Brytania, kiedy bezrobocie w pewnych regionach (głównie chodziło o Szkocję,45 Pragnę wyjaśnić kwestię terminologiczną związaną z używaniem prawidłowych nazw. Zdaję sobiesprawę, iż z formalnego punktu widzenia należałoby stosować nazewnictwo instytucji odpowiedniodo okresu funkcjonowania tego terminu i tak np. używać zamiast określenia wprowadzonego późniejUnia Europejska nazwy – Wspólnoty Europejskie. Jednakże celem uproszczenia będę używał nazwyobowiązującej obecnie, by zminimalizować zamieszanie pojęciowe z tym związane.46A. Buzelay, A. Hannequart: Problématique régionale et cohésion dans la CommunautéEuropéenne. Economica. Paris 1994. Na podst. M. Greta: Euroregiony..., op.cit., s. 19. Por.G. Gorzelak, B. Jałowiecki: Problematyka społeczna...,op.cit., s. 183.32