Uniwersytet Śląski Wydział Nauk Społecznych Instytut Nauk ...

właściwy kierunek działań. Efektów współpracy nie można spodziewać się szybko,zwłaszcza jeśli uwzględni się krótki czas trwania euroregionu, a czasem nawetbardziej od korzyści finansowych trzeba uwzględniać możliwości nawiązywaniakontaktów i zdobywania doświadczeń.Drugą grupę (25%) stanowią gminy, których przedstawiciele negatywnieocenili działalność euroregionów, zarzucając im swego rodzaju autotelizm.Euroregiony w opinii badanych nie spełniają swojej roli, gdyż nie są pomocne i niepodejmują działań o charakterze koordynującym na wspólnym obszarze.Trzecia grupa to gminy, które otrzymały z euroregionu środki pomocowe.Badania potwierdzają, że gminy traktując obecny zakres współpracytransgranicznej na poziomie lokalnym raczej jako wąski, są skłonne go rozszerzaći dostrzegają wiele potencjalnych korzyści z kontaktów przygranicznych. Samorządyterytorialne największe szanse dostrzegają we współpracy kulturalnej z Rosjanami(87% wskazań), która kosztuje stosunkowo niedużo, a pozwala mieszkańcomterenów przygranicznych lepiej się poznać i zrozumieć. Na drugim miejscu wśróddostrzeganych korzyści uplasowała się możliwość ubiegania się o środki pomocoweUE. Jako kolejne kierunki współpracy wymieniane były: rozwój infrastruktury orazpomoc w nawiązywaniu kontaktów z zagranicznymi partnerami (po 64% wskazań).Jako korzyść wymieniany był również wzrost dochodów lokalnej społeczności (57%badanych). Również ponad połowa ankietowanych dostrzegała we współpracyszansę na poprawę w dziedzinie ochrony środowiska. Wreszcie co drugi badanydostrzegał szanse w rozwoju turystyki oraz zwiększania miejsc pracy 34 .Uzupełniając badania ankietowe o wywiad Ewa Kulesza zauważyła, że napytanie o to, czy jest Pan (Pani) za intensyfikacją współpracy z Rosjanami, nie byłoodpowiedzi przeczących, lecz można było zauważyć różne podejście do problemui wyróżnić cztery grupy. W pierwszej (35%) przedstawiciele gmin traktowaliwspółpracę z sąsiadem jako element ważny strategicznie z punktu widzenia rozwojugospodarczego. Druga grupa (24%) dostrzegała w Obwodzie Kaliningradzkim ważnyrynek zbytu dla polskich towarów, stad zależało im na stworzeniu dogodnychwarunków dla rozwoju polsko-rosyjskiego handlu przez władze państwowe. Trzeciaczęść gmin (24%), z uwagi na własne ograniczenia finansowe brała pod uwagęwyłącznie współpracę w dziedzinie kultury, nie widząc możliwości szerszej kooperacjiz uwagi na dużą ilość barier prawnych i ekonomicznych. Natomiast w ostatniej grupie(17%), choć opowiadano się za współpracą to nie posiadano własnej wizji tej34 Ibidem, s. 212 – 213.337