10.07.2015 Views

Uniwersytet Śląski Wydział Nauk Społecznych Instytut Nauk ...

Uniwersytet Śląski Wydział Nauk Społecznych Instytut Nauk ...

Uniwersytet Śląski Wydział Nauk Społecznych Instytut Nauk ...

SHOW MORE
SHOW LESS
  • No tags were found...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

obejść bez specjalnej pomocy. Ma to odzwierciedlenie w limitachwspólnotowego współfinansowania 75 .• Zasada subsydiarności (pomocniczości) 76 – oznacza, że działania powinnybyć podejmowane na jak najniższym szczeblu, który jest w stanieje realizować. Paradoksalnie zasada ta osłabia i wzmacnia zarazem rolęsamorządów lokalnych w polityce regionalnej Unii. Z jednej strony regionyi gminy przejmują cześć narzędzi makroekonomicznych leżącychw kompetencji państw. W związku z tym polityka regionalna Unii nie możebyć prowadzona „obok” władz lokalnych i regionalnych oraz bez ścisłejwspółpracy z nimi, bo to one w rzeczywistości dysponują wieloma istotnymiinstrumentami jej realizacji. Z drugiej zaś strony Komisja Europejska niepowinna bezpośrednio ingerować w sprawy, które najlepiej może rozstrzygaćszczebel rządowy.• Zasada programowania – oznacza odejście od stosowanej uprzedniopraktyki subwencjonowania pojedynczych projektów inwestycyjnych 77 narzecz dofinansowywania kompleksowych, zintegrowanych programówrozwoju regionalnego. Stanowi ona kluczową zasadę europejskiej politykiregionalnej, mającą zapewnić wieloletnią stabilność jej celów i środkówrealizacji, pobudzać refleksje i pogłębioną analizę problemów wymagającychrozwiązania oraz zachęcać do koordynacji i dialogu poszczególne podmiotyza nią odpowiedzialne.• Zasada partnerstwa – polega na współpracy Komisji z władzami krajowymi,lokalnymi i regionalnymi oraz innymi kompetentnymi ciałami (chodzi75W limitowaniu przewiduje się następujące pułapy: (1) do 75 % akceptowanego koszturealizowanych programów i nie mniej niż 50% pomocy publicznej w regionach celu 1; (2) do 50%kosztów i co najmniej 25% publicznych wydatków w regionach objętych celem 2 i 3; (3) w przypadkuinwestycji, które mogą generować dochody: inwestycje infrastrukturalne do 40% kosztów w regionachcelu 1 i do 25% w regionach celu 2 (można ewentualnie zwiększyć ten limit o 10% w krajachkorzystających z Funduszy Spójności); dla inwestycji realizowanych przez przedsiębiorstwa do 35%kosztów w regionach celu 1 i do 15% w regionach celu 2, z możliwością podniesienia tej granicyo 10% dla małych i średnich firm. Źródło – European Commission: Struktural Funds and CohesionFund 2000 – 2006. Regulations nad Commentary. Brussels 2000. Na podst. M. Greta: Euroregiony...,op.cit., s. 20.76 O tej zasadzie wspomniałem już na początku niniejszego rozdziału, na stronach 20 – 21.77 Istnieją tu pewne wyjątki od wspomnianego modelu. Z uwagi na to, że nie zawsze pośrednictworządu centralnego między władzami lokalnymi i regionalnymi a Komisją jest uznane za pożądanei konieczne, starano się wprowadzić bezpośrednie instrumenty wspierania działań lokalnychi regionalnych. Stąd w art. 10 Regulaminu ERDF zapisano możliwość przeznaczania przez Komisję1% budżetu funduszu rocznie na finansowanie projektów innowacyjnych, w tym zaproponowanychbezpośrednio przez samorządy lokalne. E. Ganowicz: Samorząd terytorialny..., op.cit., s. 169.42

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!