Uniwersytet Śląski Wydział Nauk Społecznych Instytut Nauk ...

Po czwarte, dominującymi dziedzinami współpracy na poziomie regionalnymsą: gospodarcza, kulturalna, społeczna i ochrona środowiska. Zadania zaś realizujesię zwłaszcza poprzez misje i targi gospodarcze, wymiany młodzieżowe, szkoleniai staże dla urzędników, menadżerów, nauczycieli, wspólne imprezy kulturalnei integracyjne oraz wspólne plany zagospodarowania przestrzennego i projektyochrony środowiska.Po piąte, najpoważniejszymi barierami współpracy dla regionów są brakiodpowiednich środków finansowych 94 (generowanych wewnętrzne, a nie tychdostępnych z funduszy europejskich), asymetrie potencjałów partnerów i ciągle słabaznajomość języka sąsiadów. Asymetria potencjałów partnerów jest najbardziejwidoczna w kontaktach polskich regionów z regionami Europy Zachodniej, które nietylko są zazwyczaj większe obszarowo i silniejsze gospodarczo, ale mają takżewiększe kompetencje.Po szóste, regiony uznają za bardzo ważną przynależność do różnego rodzajuzrzeszeń regionalnych i wynikającą z tego możliwość wymiany doświadczeń,nawiązywania kontaktów i zaznaczania swej obecności na arenie międzynarodowej.Po siódme, w przypadku wyboru regionów partnerskich zdecydowany wpływodgrywa przygraniczne położenie, które jednocześnie oddziałuje na dziedzinywspółpracy i determinuje profil współdziałania. Należy pamiętać, że sąsiedztwotransgraniczne sprzyja takim projektom, które odznaczać się będą wspólnymikorzyściami dla obu stron. Nacisk zatem na przykład na wspólne działania w zakresieochrony środowiska czy zagospodarowania przestrzennego są jak najbardziejpożądane i preferowane.Po ósme wreszcie, obserwowany wzrost intensywności współpracymiędzyregionalnej, a w tym transgranicznej, będzie trwał nadal co wiązać się będziez możliwościami rozwoju wynikającymi m.in. ze wsparcia finansowego jakiestosowane jest w tej dziedzinie. Wiele z podejmowanych projektów w ramachwspółpracy transgranicznej przynosi wymierne korzyści społecznościom regionalnymi pośrednio lokalnym. Najważniejszą kwestią pozostaje zatem maksymalnewykorzystanie szansy rozwojowej jaka tkwi w wykorzystywaniu środków z funduszystrukturalnych. Zależne to jednak będzie głównie od jakości administracji i jej„łączności” z dążeniami i celami poszczególnych społeczności.94 Zwrócić uwagę należy na niedociągnięcia ustawowe, gdyż nakładając na samorządy wojewódzkienowe uprawnienia, zapomniano o przeznaczeniu odpowiednich środków na ich finansowanie. Zob.m.in. artykuł Z. Gilowska: Możliwości i bariery prowadzenia polityki regionalnej. W: Polityka regionalnapaństwa pośród uwikłań instytucjonalno – regulacyjnych. Red. J. Szomburg. Gdańsk 2001, passim.275