Uniwersytet Śląski Wydział Nauk Społecznych Instytut Nauk ...

przekazu, kulturę, transport kolejowy oraz zagospodarowanie przestrzenne 51 .Jeśli chodzi natomiast o sam status prawny to podobnie jak w innychstrukturach euroregionalnych spotykamy się z różnym umocowaniemposzczególnych części składowych. Cześć szwajcarska – Regio Basiliensis – jeststowarzyszeniem prywatnym podlegającym szwajcarskiemu prawu cywilnemu.Region Górnego Renu jest z kolei stowarzyszeniem lokalnym działającym napodstawie prawa francuskiego, a Freiburg Regio Gesellschaft ma natomiast statusniemieckiego stowarzyszenia 52 .Regio Basiliensis jest organizacją, której szeroki zakres działalności katalizujeróżne reakcje, ale są one powszechnie uznawane. W świetle różnorakich badańi raportów ten właśnie euroregion jest traktowany jako model współpracy regionalneji międzynarodowej, a za istotny walor uznaje się odgrywanie przez niegoaktywizującej roli przy kontaktach pomiędzy partnerami z regionu.Ostatnim z prezentowanych przykładów rozwiniętej współpracytransgranicznej jest często przywoływany w literaturze niemiecko-francuskoluxemburskiWielki Region Saar-Lor-Lux 53 . Nazwa „Saar-Lor-Lux” użyta została poraz pierwszy w roku 1969, kiedy to podczas obchodów górniczego święta w krajuSaary Hubertus Rolshoven, pierwszy przewodniczący i fundator WewnątrzwspólnotowegoInstytutu Regionalnego docenił rolę Wielkiego Księstwa Luxemburgw pojednaniu francusko-niemieckim i kształtowaniu współpracy transgranicznej. Towydarzenie otwarło toczącą się po dzień dzisiejszy i w zasadzie ostatecznie nierozwiązaną dyskusję na temat określenia rozmiarów przestrzeni tej współpracy.Najczęściej poza Luxemburgiem, Lotaryngią i Saarą uwzględnia się całą Nadrenię-Palatynat oraz prowincję Luxemburg Belgijski, a często również całą Walonię. Zdarzasię jednak nierzadko również tak, że z opisanego obszaru współpracy wyłącza sięLuxemburg Belgijski i usytuowane najbardziej na wschodzie terytoria Nadrenii-Palatynatu.51 A. Miszczuk: Idea euroregionów i przykłady jej realizacji w Europie Zachodniej i w Polsce.W: Regiony, euroregiony, rozwój regionalny. Euroregion Bug, t. 4. Red. M. Bałtowski. Lublin 1996,s. 131 – 132.52 Ibidem.53 Nazewnictwo samej struktury jest rożne. W obiegu funkcjonują takie nazwy jak: „Region Saar-Lor-Lux” lub „Euroregion Saar-Lor-Lux”. Wydaje się, że przy uwzględnieniu materiałów źródłowych, jaki także rozmiaru tego obszaru współpracy najlepszym z rozwiązań wydaje się przyjęcia nazwy, którązaproponowali Piotr Dobrowolski i Marcin Łata, a mianowicie „Wielki Region Saar-lor-Lux. Zob.P. Dobrowolski, M. Łata: Wielki Region Saar-Lor-Lux..., op.cit., passim.154