Uniwersytet Śląski Wydział Nauk Społecznych Instytut Nauk ...

Natomiast jeśli chodzi o bariery współpracy to wskazania badanych pozwalająsklasyfikować je w trzy grupy: społeczno-kulturowe 7 , gospodarcze 8i infrastrukturalno-instytucjonalne 9 . Ludność zamieszkująca tereny euroregionów jestzgodna, że najbardziej niebezpieczne bariery dotyczą sfery społeczno-kulturowej(podkreśla się głównie słabą znajomość języka sąsiadów, niewielką transgranicznąwymianę kulturalną, obiekcje i uprzedzenia ludności), natomiast bariery gospodarczei infrastrukturalne są ich zdaniem mniej ważne, co wynikać może z faktu, iż po prostusą one im mniej znane. Dowodem na to może być przywiązywanie przezrespondentów wagi do bariery związanej z bezrobociem dotykającym obszaryprzygraniczne. Autorka zauważa również ciekawą prawidłowość polegającą na tym,że tam gdzie świadomość euroregionalizacji jest większa (np. na pograniczuzachodnim) ludność dostrzega także bariery gospodarcze i infrastrukturalne jakoistotne przeszkody w nawiązywaniu współpracy i osiąganiu korzyści 10 .Zjawisko współzależności świadomości euroregionalizacji i percepcjiwspółpracy transgranicznej w kontekście szans i barier z niej wynikających zauważyłtakże w swoich badaniach Franciszek Adamczuk z Akademii Ekonomicznej weWrocławiu 11 . Na podstawie analiz przeprowadzonych w Euroregionie Nysa w latach1992-1998 autor zauważył, jak sukcesywnie z roku na rok malał odsetekrespondentów, którzy twierdzili, że idea euroregionalizacji nie jest im znana (spadekw badanym okresie prawie 8-krotny). Również w omawianym okresie można byłozauważyć, że akceptacja tego typu współpracy systematycznie wzrastała z 15% doponad 56%. Jednocześnie badani wskazywali na pojawiające się problemy wewspółpracy takie jak m.in.:- wzrost liczby przypadków indagowania władz lokalnych w gminach i miastachPolski przez stowarzyszenia i związki „wypędzonych”, żądającezadośćuczynienia w kwestiach majątkowych bądź postulujące zwrot majątku„prawowitym” właścicielom,7 W tej grupie wskazuje się na: słabą znajomość języka sąsiadów; brak regionalnego nauczaniaw szkołach (brak wiedzy o kraju sąsiada, zwłaszcza z zakresu geografii, historii i kultury regionalnej);brak świadomego i swobodnego poznawania kraju sąsiada (np. poprzez szkoły, organizowaniewystaw itp.); brak środków finansowych w szkołach i rodzinach.8 Wśród barier gospodarczych wymienia się: małe budżety miast i gmin przygranicznych; małezainteresowanie zakładaniem przedsiębiorstw; duże bezrobocie w polskiej części euroregionu; słabystan inwestycji w zakresie ochrony środowiska.9 Infrastrukturalno-instytucjonalnymi ograniczeniami są: słaby stan infrastruktury technicznej; małaliczba przejść granicznych; brak odpowiednio uzbrojonych terenów pod inwestycje; brak autostradi dróg szybkiego ruchu; dekapitalizacja linii kolejowych; brak uregulowań prawnych i systemowychodnośnie do zakładania przedsiębiorstw na pograniczu; mała liczba instytucji tzw. okołobiznesowych.10 M. Greta: Euroregiony a integracja..., op.cit., s.219.11 F. Adamczuk: Społeczna akceptacja i percepcja..., op.cit., s. 206 – 210.323