26.01.2015 Views

prawo bliższości krewnych w polskim prawie ziemskim do końca xv ...

prawo bliższości krewnych w polskim prawie ziemskim do końca xv ...

prawo bliższości krewnych w polskim prawie ziemskim do końca xv ...

SHOW MORE
SHOW LESS
  • No tags were found...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Rozdział<br />

I<br />

ZNAKI ROZPOZNAWCZE PRAWA BLIŻSZOŚCI<br />

1. TERMINOLOGIA<br />

a) Terminologia prawa bliższości w ogóle.<br />

Terminologia prawa bliższości jest nie tyle różnorodna, co wieloznaczna,<br />

przy czym wieloznaczność ta bynajmniej nie maleje z biegiem<br />

czasu, a więc i z <strong>do</strong>skonaleniem się pojęć prawnych. Nie wiemy, jak nazywano<br />

<strong>prawo</strong> bliższości w w. XII, nikłe źródła z tego okresu milczą<br />

zupełnie na ten temat. Niewiele nam mówią także materiały z następnego<br />

stulecia. Nawet tak wymowne pod innymi względami źródło, jak<br />

Księga henrykowska, tu niemal zupełnie zawodzi. Spotykane w niej<br />

określenie mos, ius Polonicum oznacza nie tyle naszą instytucję, ile<br />

obyczaj, <strong>prawo</strong> polskie, <strong>do</strong>puszczające wzruszalność alienacji przez <strong>krewnych</strong><br />

w ogóle, w tym także z tytułu prawa bliższości. Ilustracją niech<br />

będą fragmenty Księgi:<br />

1. Skazani na gardło za łotrostwo dziedzice Bobolic, chcąc wykupić<br />

się od kary (książę dał im tę szansę), postanawiają sprzedać swoją majętność,<br />

by uzyskać potrzebną gotówkę, „Qui cum suam hereditatem<br />

more Polonico suis parentibus venalem prebuissent, dixerunt cognati:<br />

»Vendite cui volueritis, quia non habemus unde colla vestra redimamus«"<br />

(s. 261).<br />

2. Syn nieletni w momencie pozbycia nieruchomości przez ojca „postquam<br />

pervenit ad intelligibilem etatem, temptaverit sepe facta patrui et<br />

patris sui more Polonico revocare" (s. 268).<br />

3. Opat henrykowski wzdraga się przed kupnem lasu Głębowice od<br />

Stefana Kobylejgłowy. „Si hanc silvam emero, heredes Stephani postmodum<br />

iure Polonico requirent" (s. 280).<br />

4. Prepozyt kamieniecki rozprasza obawy opata henrykowskiego. Las<br />

można spokojnie nabyć, bo nie jest to patrimonium Stefana, „potestis<br />

earn emere secure, quia nullus heredum Stephani habet nec habebit in

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!