70 gnatów, co utrudnia ocenę. Nie znamy pochodzenia spornych dóbr, być może, w przytoczonych przykładach została wyrażona zasada paterna — paternis, materna — maternis. Rzecz charakterystyczna, nie spotyka się w zasadzie śladów określenia pokrewieństwa przez stopnie, choć z pewnością społeczeństwu ten sposób był znany dzięki Kościołowi 217 . Jakiś porządek istniał 218 , z tym że w <strong>prawie</strong> bliższości <strong>do</strong>chodził jeszcze <strong>do</strong> głosu czynnik <strong>do</strong>datkowy, mianowicie wspomniana zasada paterna — paternis, materna — maternis, która niekiedy maskuje się wspólnotą herbu 219 . W wypadkach wątpliwych pokrewieństwo u<strong>do</strong>wadniano świadkami 22 °. 217 Kolańczyk pisze, że Kościół posługiwał się tym systemem w swych stosunkach wewnętrznych w XIV w., czego chyba nie należy rozumieć w ten sposób, że wcześniej nie używał on stopni pokrewieństwa. Przeczy temu zapiska rocznikarska z 1259: „Dux Kazimirus, filius Conradi, recepit filiam Henrici sibi in uxorem, quinto gradu consanguineitatis a se distantem" (Rocznik kapit. gniezn., MPH, S. II, t. VI, s. 5). W statutach kazimierzowskich spotykamy raz jeden określenie pokrewieństwa przez stopień, choć w ogólnym ujęciu „consanguinei aut proximiores in gradu" (art. 40 Synt.). 218 Za hierarchią wśród <strong>krewnych</strong> bocznych przemawia i to, że jeśli w alienacjach między krewnymi prócz nabywcy znaj<strong>do</strong>wał się krewny równy mu stopniem, mógł <strong>do</strong>magać się odstąpienia połowy nabytych dóbr pod warunkiem zwrotu połowy ceny nabycia. Por. Piek., 1124 z 1407 r.: „Item Johannes Lodzsky fecit accionem super Nicolaum Bandlewski pro hereditate Syrzinky, quod esset ad ipsam propinquus sicut ipse, et sic dni decreverunt, quod idem Johannes principaliter Nicolao B. filiastro suo a die hesterna infra sex septimanis debet dare 50 m. gr. Item idem N. debet periurare metsextus, quantas pecunias sive quantam summam pecuniarum pater ipsius dederat pro eadem hereditate Syrzinky, et cum periuraverit, tunc J. L. medietatem dictarum pecuniarum, sic periurandarum N. filiastro suo ... solvere tenebitur et N. ... debet secum dividere herditatem S." Po<strong>do</strong>bnej treści są MKM I, 366 z 1426 r.; Zakr. II, 1603 z 1435 r. W oparciu o Piek., 1124 Dąbkowski przyjmuje, że w razie zbiegu równych praw krewni mogli wykonać retrakt łącznie (Dąbkowski, op. cit., t. II, s. 503). Wprawdzie z tego źródła wniosek taki nie wynika, znajduje on jednak potwierdzenie w innych przekazach (zob. Zakr. II, 1988 z 1436 r.; KDMP IV, 1107 z 1405 r.). Tak tę kwestię regulował art. 51 c i 51 e Statutu polickiego (zob. G r i e k o w, Polica, s. 98, tekst art. ibid., s. 239 nn.). Różnie rozwiązywały ją partykularne prawa niemieckie (por. Gierke, op. cit., t. III, s. 781—782). 219 Sand., 898 z 1421 r.: „Testes Wychne de Lucanovicze contra Nicolaum de Janovicze. Rötha: scimus et testamur ... yze tha dzedzyna, o yasz Nicolay pozywał, s Wychny occzysni wysla y ... [sic. — Z.R.] blyssa k ney nisly ten Micolay". Zob. też Maz. herb., 844 z 1505 r., oraz art. 41 zwodu łęczyckiego, AKP IV, s. 444—445. 220 Np. Hele. II, 489 z 1399 r.: „Petrus plebanus s. Jacobi in Kazimiria, Nicolaus et Andreas de Kijany actores, partem hereditatis Jaroslawe in Piechów, in Symcone plebano de Gorzcow, in Stanislao, in Nicolao et in matre ipsorum ibidem reis, in Plechow, iure proximitatis obtinuerunt; quia predicti Symon, Stanislaus et Nicolaus testem sextum, alium quam nominatum produxerunt et proximitatem non probaverunt". Świadkowie przy tym, jak się wydaje, nie określali stopnia
pokrewieństwa retrahenta z pozbywcą, lecz ograniczali się <strong>do</strong> stwierdzenia, że jest on (retrahent) bliższy <strong>do</strong> danej nieruchomości niż aktualny nabywca. Por. Piek., 1188 z 1407 r.: „Item Johannes Jaromirski ducit testes contra Albertum Rzessotarzewsky" etc. Rota ad audiendum testes: „Iaco to swatcza, iaco łan Jaromirsky iest bliszszi krwo cu pol Nyalku nisz Woczech Rzessotarzewsky". Dąbkowski, op. cit., t. II, s. 503, ods. 3, przytacza tę zapiskę jako przykład rozstrzygania o pierwszeństwie przy zbiegu roszczeń kilku <strong>krewnych</strong>. Jednakże nic nie wskazuje w tym źródle, że Rzeszotarzewski jest krewnym Jaromirskiego. 71
- Page 1:
INSTYTUT HISTORII POLSKIEJ AKADEMII
- Page 5 and 6:
INSTYTUT HISTORII POLSKIEJ AKADEMII
- Page 7 and 8:
WSTĘP I Niniejsza praca została n
- Page 9 and 10:
jawów — retraktu 7 . W nauce nie
- Page 11 and 12:
cyjne i nieliczne normy prawa stano
- Page 13 and 14:
ea aliquod ius requirendi, si sunt
- Page 15 and 16:
ku 8 albo oznaczać dobra w spadku
- Page 17 and 18:
Mamy tu consilium amicorum i consen
- Page 19 and 20:
Pierwszym, który zdecydowanie odr
- Page 21 and 22: podstawie dokumentów praktyki sąd
- Page 23 and 24: że każdy z nabywców ma dzierży
- Page 25 and 26: 23 Podobnie zapatrują się Russock
- Page 27 and 28: pinquitatis, sam ten termin nie mo
- Page 29 and 30: niku zgody swego prawa retraktu. Za
- Page 31 and 32: Rozdział II PODMIOTY PRAWA BLIŻSZ
- Page 33 and 34: krewieństwa sięga krąg podmiotó
- Page 35 and 36: 33 dzamy zatem ubóstwo szczegóło
- Page 37 and 38: z małżonków z rodzicami drugiego
- Page 39 and 40: ciu o tamten konkretny wypadek, a o
- Page 41 and 42: że we Francji krąg uprawnionych b
- Page 43 and 44: sprzedał klasztorowi grunt, na kt
- Page 45 and 46: nej, lecz samo przez się nie może
- Page 47 and 48: Szczególne stanowisko, jakie zajmu
- Page 49 and 50: mowaliśmy się prawem bliższości
- Page 51 and 52: łaby stać poza kręgiem uprawnion
- Page 53 and 54: mężnych, zatem raczej nie pozosta
- Page 55 and 56: ) rozszerzenie przez nas podstawy
- Page 57 and 58: wszystkim niknie to, na co Arnold k
- Page 59 and 60: Lesiński pisze wprost, że prawo b
- Page 61 and 62: Pomorze. Także w tej dzielnicy źr
- Page 63 and 64: 61 wistym, by nie wymagały dla sie
- Page 65 and 66: Kobieta, jak już wspominaliśmy, o
- Page 67 and 68: w tym i w prawie bliższości 196 .
- Page 69 and 70: istnieniem porządku wśród krewny
- Page 71: 69 nież z końca XIV w. 214 , doch
- Page 75 and 76: czy rodu. Bierze się przy tym pod
- Page 77 and 78: ją zupełne skrępowanie jednostki
- Page 79 and 80: deo, quod avus meus et pater michi
- Page 81 and 82: wód retraktu wobec dóbr nabytych
- Page 83 and 84: nie na konkretne pozbycie lub w pos
- Page 85 and 86: 83 890 z 1305 r. czytamy: „Adalbe
- Page 87 and 88: kami 59 . Z drugiej jednak strony s
- Page 89 and 90: pełne. Przyznanie swobody dysponow
- Page 91 and 92: Rozdział IV OPERACJE MAJĄTKOWE OB
- Page 93 and 94: epoki wcześniejszej, bezdokumentow
- Page 95 and 96: faktach zgody krewnych na darowizn
- Page 97 and 98: że byl to zwykły manewr polityczn
- Page 99 and 100: dwoma czynnikami: 1. zmianą nastaw
- Page 101 and 102: Z drugiej strony przeciwko poglądo
- Page 103 and 104: 101 ogólnopolskiej rzeczywistości
- Page 105 and 106: 103 Jeśli idzie o ziemie ruskie, t
- Page 107 and 108: 105 bliższości 73 . Jest to zupe
- Page 109 and 110: 107 spiskiemu. Ponieważ Krupek ucz
- Page 111 and 112: 109 wsi 91 oraz na rozgraniczenie g
- Page 113 and 114: 111 się prawa retraktu 4 . J. Hube
- Page 115 and 116: 113 remu jednak trzeba chyba przypi
- Page 117 and 118: 115 chwili kwestii istnienia w praw
- Page 119 and 120: 117 eum iure hereditario pertinere"
- Page 121 and 122: 119 zwolenia, uprawnieni mogli pozb
- Page 123 and 124:
121 mniemaniu. Autor stwierdza na p
- Page 125 and 126:
123 zupełnie naturalny wydaje się
- Page 127 and 128:
125 Mazowsze. Znacznie pewniejszych
- Page 129 and 130:
127 Tak więc w zależności od sto
- Page 131 and 132:
129 Z drugiej znów strony nie woln
- Page 133 and 134:
131 czasu, w którym należało zgo
- Page 135 and 136:
133 ci wyrażą zgodę po osiągni
- Page 137 and 138:
135 czeniem przed wzdaniem, wówcza
- Page 139 and 140:
137 wrócił do darczyńcy. Wreszci
- Page 141 and 142:
139 nie mogąc zwrócić zamienione
- Page 143 and 144:
141 nabycia rozstrzygała przysięg
- Page 145 and 146:
143 jednak, że gdybyśmy nawet nie
- Page 147 and 148:
145 ności ze źródłowym potwierd
- Page 149 and 150:
147 pozbycia na trzech kolejno po s
- Page 151 and 152:
149 nością również w pozostały
- Page 153 and 154:
151 techniczne nie dają jeszcze wy
- Page 155 and 156:
153 trudno porównywać dane z XIII
- Page 157 and 158:
155 książęcych potwierdzających
- Page 159 and 160:
157 Kościoła, nie wnikając, z ja
- Page 161 and 162:
e) Zakład. 159 Antyretraktowy char
- Page 163 and 164:
161 nader częste, wątpliwości bu
- Page 165 and 166:
163 teczniej zabezpieczało dokonan
- Page 167 and 168:
165 w dziele swym podkreśla swoist
- Page 169 and 170:
167 Przy bliższym wejrzeniu hipote
- Page 171 and 172:
169 rodowej 31 . W rezultacie nauka
- Page 173 and 174:
171 regresję do rodowości" 46 . C
- Page 175 and 176:
173 dem od dokładnej analizy obu
- Page 177 and 178:
175 w tymże dokumencie — 70 wyda
- Page 179 and 180:
177 wola ta przejawiała się w pr
- Page 181 and 182:
179 uzasadnienia tej hipotezy, co n
- Page 183 and 184:
181 eksploatacji. Przyjmuje się te
- Page 185 and 186:
183 rodowości w epoce feudalizmu n
- Page 187 and 188:
185 wypływania naszej instytucji z
- Page 189 and 190:
187 pojętej nie w sposób absolutn
- Page 191 and 192:
189 Długosz, Liber ben. — Jan D
- Page 193 and 194:
191 Pozn. Księga ziemska poznańsk
- Page 195 and 196:
WYKAZ WAŻNIEJSZYCH POZYCJI LITERAT
- Page 197 and 198:
195 Lelewel J., Historyczny rozbió
- Page 199 and 200:
LE RETRAIT LIGNAGER DANS LE DROIT F
- Page 201 and 202:
199 de manière que seul reste le d
- Page 203 and 204:
201 ad. 5. Les raisons suivantes t
- Page 205 and 206:
SPIS TREŚCI Str Wstęp 5 Definicja
- Page 207 and 208:
205 Str. 113). — Prawo pierwokupu
- Page 209:
WAŻNIEJSZE DOSTRZEŻONE BŁĘDY DR