FRONDA

chociażby fakt, że to właśnie upadek człowieka, czyli grzech pierworodny,spowodował skażenie świata. Powiedział Bóg doAdama: "przeklęta niech będzieziemia z twego powodu" (Rdz. 3,17). Odtąd zabijanie zaistniało w naturze jakożyciowa konieczność, a stosunki pomiędzy stworzeniami zaczął regulować strach.Przymierze z ptactwem i zwierzętami polnymiBóg nie opuszcza jednak swojego stworzenia. Kiedy zsyła na ludzi Potopza ich grzechy, nakazuje zabrać Noemu do arki po jednej parze z każdego gatunkuzwierząt. To ocalenie jest dobitnym podkreśleniem integralności całegostworzenia. O przedziwnym związku między ludźmi a zwierzętami mówią teżnastępujące słowa Boga skierowane po kataklizmie do Noego i jego synów:"Upomnę się o waszą krew przez wzgląd na wasze życie - upomnę się o nią ukażdego zwierzęcia. Upomnę się też u człowieka o życie człowieka i u każdego -o życie brata " (Rdz. 9,5).Co prawda po Potopie Bóg łamie tabu wegetariańskie i pozwalaczłowiekowi na spożywanie mięsa, ale w tym samym przymierzu noahickimwypowiada On słowa, których - ze względu na uwarunkowania czasu i miejsca -żaden Hebrajczyk nie mógłby wymyślić: "Ja, Ja zawieram przymierze z wami i zwaszym potomstwem, które po was będzie; z wszelką istotą żywą, która jest zwami: z ptactwem, ze zwierzętami domowymi i polnymi, jakie są przy was, zewszystkimi, które wyszły z arki, z wszelkim zwierzęciem na ziemi" (Rdz. 9,9-10).Warto dodać, że Bóg się nigdy z tego przymierza nie wycofał. Kiedy zrezygnowałze zniszczenia Niniwy, powiedział Jonaszowi, że uczynił to nie tylko ze względuna "sto dwadzieścia tysięcy ludzi", lecz również ze względu na "mnóstwo zwierząt"(Jon. 4,11).Tak jak upadek człowieka stał się przyczyną skażenia świata, tak zbawienieczłowieka będzie związane ze zbawieniem rzeczywistości stworzonej. Właśniedlatego Bóg wcielił się w człowieka i właśnie dlatego ciało Chrystusa składało siędokładnie z tych samych atomów co ciała ludzi, ciała zwierząt, liście na drzewachczy piasek na pustyni. Nie na darmo Pismo nazywa Go "pierworodnym wszelkiegostworzenia" (Kol. 1,15). O Chrystusie pisał św. Ambroży (zm. 397), że"zmartwychwstała w Nim ziemia i zmartwychwstało niebo".Obietnica zbawienia, odnowienia, przemienienia dotyczy całejrzeczywistości stworzonej. Pisze o tym wprost nawet św. Paweł Apostoł,podejrzewany przez niektórych o uraz do ciała i materii: "Sądzę bowiem, żecierpień teraźniejszych nie można stawiać na równi z chwałą, która ma się w nasobjawić. Bo stworzenie z upragnieniem oczekuje objawienia się synów Bożych.Stworzenie bowiem zostało poddane marności - nie z własnej chęci, ale zewzględu na Tego, który je poddał - w nadziei, że również i ono zostanie wyzwolonez niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych. Wiemyprzecież, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia. Lecznie tylko ono, ale i my sami, którzy już posiadamy pierwsze dary Ducha, i myrównież całą swoją istotą wzdychamy, oczekując (przybrania za synów) -odkupienia naszego ciała" (Rz. 8,18-23).FRONDA DOŻYNKI 1996 197