FRONDA

zmartwychwstanie Chrystus obiecał nam wyzwolenie z pęt grzechu, śmierci iszatana, co wywoła zbawienne dla człowieka efekty sprawiedliwości, pokoju,miłosierdzia i litości, czyli owoce nowego przykazania. Trudność znalezienia ziarnawśród plew tak dużej ilości szkół teologii wyzwolenia nie przeszkodziła jednakOjcu Świętemu w przyjęciu jednoznacznej postawy wobec biednych - ich liczbaprzecież ciągle wzrasta - oraz napisania encyklik, które piętnują struktury grzechuodpowiedzialne za tyle niesprawiedliwości i biedy, przypominając nam, żeEwangelia wywyższa biednych, wywyższając tak naprawdę tych, którzy walcząo sprawiedliwość w imię Ewangelii, gdzie pierwszymi wywyższonymi będą właśniebiedni. Jezuici zdają sobie zresztą sprawę, że nie można dla jakichkolwiekwzględów politycznych czy ideologicznych być towarzyszem Jezusa nie dzielącjednocześnie jego miłości dla ewangelizacji biednych. Prawdę powiedziawszy,ponieważ zapał niektórych jezuitów w stosunku do biednych miał charakter bardzopolityczny, wielu z nich musiało opuścić Towarzystwo, inni musieli zmienić swojedoktrynalne poglądy, ale nawet w Kościele jezuici nie mogą właściwie zrozumiećswojej misji apostolskiej bez wsłuchiwania się w głos biednych.-Wszystkie swoje homilie podczas rekolekcji watykańskich w 1987 r. kończyłOjciec Generał modlitwami do Najświętszej Maryi Panny. Wiek XX jestwyjątkowym stuleciem, jeśli chodzi o objawienia Maryjne. Ich liczba jestduża, a wymowa dramatycznie eschatologiczna. Wielu objawieniomtowarzyszą też krwawe łzy z obrazów i posążków. Czy nie sądzi OjciecGenerał, że współczesny świat znalazł się w jakimś tragicznym punkcie,skoro wywołuje taką boleść Matki Zbawiciela? Czy nie jest to jakiś "znakczasu"? A jeżeli tak, to jak go odczytać?- To sam Ojciec Święty zaproponował tę wschodnią modlitwę maryjną nazakończenie każdej medytacji podczas tamtych rekolekcji watykańskich. Tooczywiście On skłonił nas do duchowego oddychania dwoma płucami: płucemduchowego dziedzictwa Wschodu oraz duchowego dziedzictwa Zachodu. Równieżw modlitwie liturgicznej Kościołów wschodnich Maryja płacze. Jednakowoż Jejłzy nie są łzami gorzkiego braku nadziei, bezsilnej litości czy wstydliwej słabości.W niektóre niedziele Kościół bizantyjski modli się: "Stojąc przy Krzyżu, oZbawicielu, Niepokalana wylewała morze łez widząc krople krwi wypływające zTwojego boku i bezprzykładnie wychwalała Twoje miłosierdzie." Łzy Maryi nie sąłzami smutku zwątpienia, ale świadectwem uczestnictwa całym sercem w MęceJej Syna; tak jak ziarna pszenicy zagrzebane w ziemi umierają po to, żebyprzynieść dużo owoców, tak Ten, który sieje łzy, zbiera żniwo radości paschalnej.Płacząc pod Krzyżem, Ona bierze udział w darze, który nam ofiarowuje OjciecJezusa. Jako miłosierna Matka tej łaski, odkrywa przed nami siłę miłosierdzia wświecie zaślepionym przemocą, w którym odrzucono pojednanie i przebaczenie.Płacz Matki Bożej skłania nas do świadczenia o miłosierdziu, które jest i którebędzie zbawieniem ludzkości.32 FRONDA DOŻYNKI 1996