FRONDA

tych podstawowych prawdach i usiłują kreować wizję Kościoła, który nie jestŚwięty, który nie jest Jeden, który nie może być Apostolski, ponieważ nie opierasię na skale Piotrowej, który nie jest Katolicki, ponieważ jest popękany w wynikuróżnych nieprawidłowości będących często wymysłem zachcianek ludzkich.Nie jest to nic nowego. Odkąd Jezus Chrystus Nasz Pan założył KościółŚwięty, ta Matka nasza stale cierpiała prześladowania. Być może w innychepokach napaści bywały organizowane bardziej otwarcie, jawnie, teraz w wieluwypadkach chodzi o prześladowanie ukryte. Jak wczoraj, tak dzisiajprześladowanie Kościoła trwa.Powiem wam to jeszcze raz: ani z temperamentu, ani z przekonania niejestem pesymistą. Jak można być pesymistą, jeżeli Pan Nasz przyrzekł, że będziez nami aż do skończenia świata (5)?Zesłanie Ducha Świętego uczyniło ze zgromadzenia uczniów wWieczerniku pierwszą publiczną manifestację Kościoła (6).Nasz Bóg Ojciec - ten Ojciec kochający, który troszczy się o nas jak "oźrenicę swego oka" (7) - jak to obrazowo podaje Pismo, byśmy lepiej pojęli - nieprzestaje uświęcać, przez Ducha Świętego, Kościoła założonego przez Swegonajukochańszego Syna. Ale Kościół przeżywa obecnie trudne dni: są to latawielkiego zamętu dusz. Wśród hałasu i wrzawy ze wszystkich stron, odradzająsię wszelkie błędy, które zdarzały się już na przestrzeni wieków.3.Wiara. Potrzebujemy wiary. Jeśli patrzy się oczyma wiary, odkrywa się,że "Kościół niesie w sobie samym i głosi wokół siebie swą własną apologię. Ktogo rozważa, kto studiuje oczyma miłującymi prawdę, powinien przyznać, że on -niezależnie od ludzi, którzy się nań składają, i praktycznych form działania, wktórych się przejawia - niesie w sobie orędzie światła uniwersalnego i jedynego,uwalniającego i potrzebnego, boskiego" (8).Kiedy słyszymy głosy herezji - tak właśnie trzeba to nazwać, nigdy nielubiłem eufemizmów - kiedy obserwujemy, że atakuje się bezkarnie świętośćmałżeństwa i świętość kapłaństwa, niepokalane poczęcie Najświętszej MariiPanny Naszej Matki i jej dziewiczość wieczną ze wszystkimi przywilejami i darami,którymi Bóg ją ozdobił; że atakuje się cud nieustannej obecności Jezusa Chrystusaw Przenajświętszej Eucharystii, prymat Piotra, samo Zmartwychwstanie NaszegoPana - jak można nie czuć smutku duszy? Ale bądźmy ufni - Kościół Święty niemoże ulec zepsuciu. "Kościół zachwiałby się, gdyby jego fundament się zachwiał,ale czy Chrystus może się zachwiać? Dopóki Chrystus się nie zachwieje, dopótyKościół nie osłabnie - nigdy aż do skończenia czasów" (9).To, co ludzkie i to, co boskie w Kościele4.Tak, jak w Chrystusie są dwie natury - ludzka i boska, tak i w Kościele,analogicznie, istnieje pierwiastek ludzki i boski. Element ludzki nie umyka niczyjejuwadze - dla każdego jest oczywisty. Kościół na tym świecie jest złożony z ludzii dla ludzi. Gdy mówimy o ludziach, to mówimy o wolności, o możliwościachwielkości i małostkowości, bohaterstwa i upadków, jakie niesie ona ze sobą.38 FRONDA DOŻYNKI 1996