FRONDA

ANKIETA1. Jakie prawdy wiary mogą być we współczesnym Kościele narażone nabłędną interpretację czy wręcz zakwestionowane? Czy może Ksiądz/Panpodać jakieś przykłady.2. Czy we współczesnym posoborowym Kościele można wskazać postawylub tendencje niosące niebezpieczeństwo odstępstwa od ortodoksji czynawet herezji?3. Karl Rahner stwierdził: "Kościół nie byłby Kościołem, gdyby nie miałodwagi głoszenia anatemy, gdyby tolerował absolutnie wszystko jakorównoprawną opinię wyznawaną wśród chrześcijan." W jakich sytuacjachKościół może posługiwać się ekskomuniką?Jacek Bartyzel, publicysta konserwatywnyAd. 1 Z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością możnapowiedzieć, że nie ma takiej prawdy, która nie byłaby dziś błędnie interpretowana,lub wręcz kwestionowana. Dobitnie stwiedził tę potworną oczywistość Ojciec św.Jan Paweł II już w przemówieniu z 6 lutego 1981 r., gdzie powiedział m.in.: "Zewszystkich stron rozpowszechniane są idee przeciwstawiające się prawdzie, którazostała objawiona i zawsze była nauczana. W dziedzinach dogmatu i moralnościsą rozgłaszane prawdziwe herezje, wzbudzając wątpliwości, zamieszanie, bunt.Nawet liturgia została naruszona. Zanurzeni w relatywizmie intelektualnym imoralnym, chrześcijanie są kuszeni przez mętnie moralistyczny iluminizm, przezchrześcijaństwo socjologiczne, bez określonego dogmatu i bez obiektywnejmoralności."Podważane są tedy, bądź przeinaczane, m.in. tak elementarne prawdy,jak: tajemnica Trójcy Świętej, dzieło Stworzenia, tajemnica Wcielenia,Zmartwychwstania i Wniebowstąpienia, istnienie aniołów (i duchów upadłych),grzech pierworodny, konieczność Łaski Bożej do zbawienia, świętych obcowanie,istnienie czyśca oraz wieczystość piekła, wszystkie sakramenty i ich działanie,realność Przeistoczenia, prymarnie ofiarny charakter Mszy Św., NiepokalanePoczęcie i Wniebowzięcie NMP...Jak katolikom dobrze wiadomo (a raczej powinno być wiadomo) nie madogmatów "ważniejszych" i "mniej ważnych", dlatego gmach doktryny katolickiejma charakter struktury idealnej: poddanie w wątpliwość choćby jednego tylkodogmatu, odrzucenie choćby jednej tylko prawdy objawionej i nauczanej przezMagisterium, jest apostazją i - w razie zatwardziałości - wiedzie do "śmierci duszy".Można natomiast wprowadzić rozróżnienie w innym sensie, tzn. biorąc pod uwagęsposób, w jaki kwestionuje się dogmaty, co nie zmienia skutku w perspektywiesoteriologicznej, ale inaczej się przejawia tu i teraz. Sposób ten zaś może byćraczej bierny (przez zaniechanie, przemilczenie, usunięcie z pola widzenia iFRONDA DOŻYNKI 1996 63