FRONDA

poświęcają. Nie szukają życiowych partnerów, bo uważają, że byłby to rodzajzdrady. Skoro zrezygnowały z ojca, dlaczego mają sprowadzać do domu ojczyma.Nie narzekają. Rozterki przeżywają w samotności. Same podjęły decyzję"."Czy absolutna wolność seksualna, zniesienie wszelkich tabu, nie stajesię przypadkiem zniewoleniem a rebours? I czy nie płaci się za to zbyt wysokiejceny? Socjologowie, psycholodzy, lekarze, publicyści, i samy kobiety wreszcieszukają w tej chwili odpowiedzi na te i na dalsze pytania: czy sprawy owej wolnościnie wymknęły się spod kontroli, i nie zaszły za daleko? Czy zainteresowani sązadowoleni z obecnego stanu rzeczy?" - pyta w "Pani" autorka jednego z niewielurefleksyjnych tekstów jakie się ukazują w prasie kobiecej.Jedne odpowiadają: "Dobrze, że oprócz przepisów na szarlotkę podajecieprzepisy na życie. Jeżeli inne czytelniczki, tak jak ja, po lekturze waszego pisma,czują się jak po wizycie u doskonałego psychoanalityka to ogromny wasz sukces"- pisała do jednego z czasopism czytelniczka.Inne mówią: "Od kiedy na polskimrynku pojawiły się pisma w rodzaju , czy , będące kalkąpism niemieckojęzycznych, nasze rodzime pisma dla kobiet starają się z nimikonkurować tematyką łatwą lekką i przyjemną, niekiedy też łóżkową. Wiadomo,chodzi za wszelką cenę o przyciągnięcie czytelnika, a raczej czytelniczki. (...)Mam dość tego pseudowielkiego świata, tego blichtru na polską skalę, tych twarzypojawiających się we wszystkich pismach kobiecych. Czy kobietami godnymizainteresowania są tylko gwiazdy filmowe lub piosenkarki i ich kolejni partnerzy." - skarżyła się "Urodzie" jedna z czytelniczek z Warszawy.WojciechSaramonowicz254 FRONDA DOŻYNKI 1996