FRONDA

prawoznawca spostrzeże, że godząc się na przyjęcie funkcji kierowniczej z rąkdespoty, będzie mógł kierować sprawami politycznymi zgodnie z prawem Bożymi stosować sankcje przewidziane w szariacie, to ma on obowiązek takiekierownictwo przyjąć, za wyjątkiem sytuacji, gdy przyjęcie kierownictwa możeprzynieść więcej zła niż brak możliwości stosowania sankcji przewidzianych wszariacie."Taqija (7) w sprawach politycznychW nawiązaniu do poprzednich rozważań warto wspomnieć, że w różnychokresach przed rewolucją islamską niektórzy duchowni szli na służbę do tyranówpowołując się na taąiję. Imam Chomeini z właściwą sobie przenikliwością oddzielataqiję w kwestiach drugorzędnych i podstawowych zasad religii: "Taqija służyłazachowaniu islamu i religii; jeżeli faqihowie nie stosowaliby taqiji, to nie zapewnilibyprzetrwania religii." Taqija dotyczy spraw drugorzędnych, np. sposobu ablucji. Wprzypadku zagrożenia podstawowych zasad islamu nie ma miejsca na taqiję imilczenie. Jeżeli każąjakiemuś faqihowi występować publicznie przeciwko prawuBożemu, to czy może on okazać posłuszeństwo powołując się na taqiję? Nie. Wtakiej sytuacji nie ma miejsca na taqiję. Jeżeli poprzez wejście faqiha do aparatuwładzy tyrana ma się rozszerzyć zasięg bezprawia, a islam ma się splamić, tonie powinien on tego robić, choćby go do tego zmuszano, gdyż żadneusprawiedliwienie nie będzie od niego przyjęte. W okresie rozkwitu walki naroduirańskiego przeciwko reżimowi szacha i imperializmowi Zachodu, w czasie gdyniektórzy spośród uprawnionych do wydawania fatw uznawali konieczność taqijii zabraniali występowania przeciwko czołgom i armatom, zajaśniało historyczneorzeczenie imama Chomeiniego dotyczące złamania tradycji taqiji i koniecznościwyrażania prawd wiary.Konieczność walki duchowieństwa z bezbożnym aparatemwładzy aż do zwycięstwaImam Chomeini nie tylko uznał służenie przez przywódców religijnychaparatowi władzy tyranów za zakazane, ale sformułował wręcz opinię okonieczności ich nieprzerwanej i uporczywej walki. W dziele "Welajat-e faqih",które było owocem nauczania w okresie wygnania, imam Chomeini zamieściłrozważania zatytułowane "Zrzućmy tyrańskie rządy", gdzie rozważał szczegółowocztery następujące postulaty:1) zerwijmy kontakty z ich instytucjami państwowymi,2) nie współpracujmy z nimi,3) unikajmy wszystkiego, co stanowi dla nich pomoc,4) twórzmy nowe instytucje sądownicze, finansowe, ekonomiczne, kulturalne ipolityczne.Obalenie bezprawnych władz, które są w całej naszej muzułmańskiejojczyźnie, jest obowiązkiem nas wszystkich. Aparat władzy tyranów skierowanyprzeciwko ludziom powinien ustąpić miejsca instytucjom służącym dobruwspólnemu, powinien funkcjonować zgodnie z normami islamu i stopniowoFRONDA DOŻYNKI 1996 301