FRONDA

SEZONZ dala od zgiełku nicości i szałuprzed granicami moralnych upadkówzanim zniewoli nas grzech i wątpieniew nieustającym się schrońmy Kościelezanim w ogóle ustaną nakazyPismo się stanie zarzewiem urazyludzie na piasku do cna się rozbiorążyczliwi modzie i reformatoromkusić nas będą workami pieniędzyżycie się skróci o dziewięć miesięcypo karnawałach azylach sezonachprzyjmie nas wspólna pogańska Europagdzie się mężczyzna położy z mężczyznąwładzę unici przekażą unitomi będą blakły splendory poczęciaw krytykowanych przez sąd sakramantachfałszywy prorok się przejrzy w ornaciegłos się obróci w bezwstydną oracjęzanim ta klątwa naprawdę się ziścimódl się i zbieraj owoce modlitwyświat jest od Boga nie zetrze go ciemnośćjeżeli wytrwasz a wytrwasz na pewnospójrz jak się z wiary istnienie poczynaharmonia mundi - rozległa równinana której z krzyżem się losy splatająśpią pogodzone nadzieja i żałośćwierni o zmierzchu wracają z różańcadroga tak prosta że ginie się w tych stancachpłoną cmentarze u stóp Jasnej Górykruszą się serca grzeszników nieczułychwięc żyj jak żyłeś pod drzewem Chrystusaz pieśnią dziękczynną litanią na ustachzanim zniewoli nas grzech i wątpieniew nieustającym się schrońmy Kościele1996FRONDA DOŻYNKI 1996 61