บ้านเรือนถิ่นไทยในช่วงเจ็ดทศวรรษ 2489-2559

ศาสนา เช่น บาทหลวงปัลเลอกัวซ์ (ฌอง บาบติสต์
ปัลเลอกัวซ์) ชาวฝรั่งเศส ซึ่งเข้ามากรุงเทพฯ ตั้งแต่ช่วง
ต้นสมัยรัชกาลที่ 3 ใน พ.ศ. 2372 ต่อมาใน พ.ศ. 2384
ท่านได้รับการแต่งตั้งจากสันตสำนักให้ดำรงตำแหน่ง
ประมุขมิสซังสยามตะวันออกเป็นท่านแรก ชาวสยาม
จึงเรียกท่านติดปากว่าสังฆราชปัลเลอกัวซ์ ท่านผู้นี้ได้
ศึกษาภาษาไทยและบาลีจนมีความรู้ในภาษาทั้งสองเป็น
อย่างดี และเป็นผู้นำวิทยาการด้านการถ่ายรูปเข้ามาใน
ประเทศไทยเมื่อ พ.ศ. 2388 ท่านยังได้บันทึกสภาพบ้าน
เมืองของกรุงเทพฯ สมัยรัชกาลที่ 3 เอาไว้ว่า 2
“กรุงเทพฯ ตั้งอยู่บนสองฝั่งแม่น้ำ ห่างจาก
ทะเล 8 ลีก ตัวเมืองเป็นรูปเกาะ เส้นผ่าศูนย์กลาง
2 ลีก ล้อมรอบด้วยปราการเชิงเทิน และแต่ละ
มุมเมืองมีหอคอยหรือป้อมค่าย กรุงเทพฯ ตั้ง
อยู่ท่ามกลางสวนที่อุดมสมบูรณ์เขียวชอุ่มตลอด
ปี จึงงามเหมือนภาพวาด กลุ่มเรือใบประดับธง
จอดเป็นทิวแถวตามสองฝั่งแม่น้ำ ยอดแหลม
หุ้มทองของมณฑปและโครงสร้างอันสวยงาม
ของพระปรางค์ที่มีการประดับอย่างสวยงามด้วย
In 1847, Wat Maha Suthavas, under construction since
the period of Rama II as well, was also completed and
renamed Wat Suthat Dhepvararam. Essentially, this was
in answer to King Rama I’s wish to build a major temple
as a landmark and symbolic heart of Bangkok.
Determined to fulfill his role as a “righteous king”, Rama
III commissioned the construction and restoration of as
many as 44 temples during his time. He also encouraged
royals and high ranking officials to build temples as offerings
to the Lord Buddha. As a result, 30 more temples were
built. Thus the number of new temples during the period
of his reign increased considerably in comparison to that
during the periods of his two predecessors.
As for western style influence on residences of royalties,
a notable example is the residence of Phra Vajirayana
Bhikkhu (monkhood title of later King Rama IV) built while
he was the abbot at Wat Bovornives Viharn. The building
is a two-storeyed brick masonry building with a balcony
at the center and a gable roof decorated with perforated
sawn-timber work.
กระเบื้องเคลือบหลากสีลอยสูงเด่นอยู่ในอากาศ
ยอดเจดีย์หุ้มทองประดับกระเบื้องหลากสี สะท้อน
แสงเหมือนสีรุ้ง เบื้องหน้าของท่านจะมองเห็น
ร้านค้าบนเรือนแพจำนวนนับพันเรียงเป็นสอง
แถว ยาวตามริมฝั่งแม่น้ำ มีเรือสวยงามแล่น
ตัดข้ามฟากไปมาตลอดความยาวของลำน้ำ
อันคดเคี้ยว ป้อมสีขาวคล้ายหิมะ ตัวเมือง
ซึ่งมีหอคอยและประตูมากมาย ลำคลองที่
ตัดผ่านไปรอบเมือง ยอดแหลมของปราสาท
ราชมณเฑียรในพระบรมมหาราชวังสามารถมอง
เห็นได้จากทั้งสี่ทิศ มีอาคารแบบจีน อินเดีย และ
ยุโรป เสื้อผ้าอาภรณ์ที่แตกต่างกันไปของแต่ละ
ชาติ เสียงดนตรี เสียงเพลงจากโรงละคร ความ
เคลื่อนไหวของชีวิตในเมือง สิ่งเหล่านี้ทำให้
ชาวต่างชาติมองด้วยความชื่นชมและพิศวง
ไม่มีรถสักคันเดียวในพระนคร ทุกคนใช้การ
สัญจรทางน้ำ แม่น้ำและลำคลองเป็นเหมือนถนน
อันจอแจ มีเพียงตอนใจกลางเมืองและย่านตลาด
เท่านั้นที่ท่านจะพบถนนปูด้วยอิฐแผ่นใหญ่ๆ
บ้านในกรุงเทพฯ มี 3 ประเภท ประเภท
During the period of Rama III, Westerners that came
to Siam were not only emissaries and traders, but also
missionaries. Amongst them was a French priest named
Jean Baptiste Pallegoix who came to Bangkok in 1829.
Twelve years later, he was appointed by the Papal Office
as the first Apostolic Vicar of East Siam and was called
Sangkharaj (Patriarch) Pallegoix by the Siamese people.
Pallegoix was the person who introduced photography
to Siam in 1845 and having studied Thai and Pali, was
very fluent in both languages. In his journal, he gave a
description of Bangkok to the following effect 2 ....
“Bangkok occupies both sides of the riverbank 8
leagues from the sea. The city is shaped like an island
about 2 leagues wide and is surrounded by battlements
with forts at every corner. The capital sits amidst fertile
plantations that are lush and green all year round, making
it appear like a beautiful painting. Sailboats decorated with
flags are docked in rows along both sides of the river. The
pointed golden spire of the mondop and the magnificent
structure of the pagoda beautifully adorned with colorful
151