บ้านเรือนถิ่นไทยในช่วงเจ็ดทศวรรษ 2489-2559

สามัญชนทั่วไป ทั้งนี้จอมพล ป. ให้เหตุผลว่าต้องการให้
การปฏิบัตินั้นเป็น “อำนาจมหาชน” หรือเป็นการปฏิบัติ
ที่เป็นความเห็นชอบของประชาชนส่วนใหญ่ในชาติ
และมีรายละเอียดในทางปฏิบัติอยู่ในประกาศรัฐนิยม
ระหว่าง พ.ศ. 2482 - 2485 จำนวน 12 ฉบับ ซึ่งประกาศ
พร้อมกับบทลงโทษสำหรับผู้ไม่ปฏิบัติตาม
สำหรับการปรับพฤติกรรมในชีวิตประจำวันของ
คนไทย เช่น การแต่งกาย มารยาทสังคม ฯลฯ เพื่อให้
สอดคล้องกับความเป็นอารยะของโลกตะวันตกนั้น
ได้เคยเกิดขึ้นมาแล้วในสมัยสมบูรณาญาสิทธิราชย์
แต่เป็นการปรับตัวในหมู่ชนชั้นปกครอง เช่น พระราชวงศ์
และขุนนาง แต่ในสมัยรัฐนิยมนั้นมีจุดมุ่งหมายอยู่ที่การ
ปรับตัวของประชาชนในประเทศหรือเป็น “การสร้างคน”
ซึ่งเป็นแนวนโยบายที่ดี เพียงแต่การปรับตัวตามประกาศ
รัฐนิยมนั้นในความเป็นจริงสำหรับสังคมไทยเป็นการ
ปรับตัวที่ฉับพลัน เนื่องจากจอมพล ป. ต้องการให้
เกิดผลโดยรวดเร็วแต่ระเบียบบางอย่างก็ขัดต่อวิถีชีวิต
ประจำวันที ่เป็นวิถีชุมชน เช่น การกินหมาก การนุ่ง
โจงกระเบน เป็นต้น อย่างไรก็ดีในระยะยาวการปฏิบัติ
ตามประกาศรัฐนิยม 47 ชุดนี้หลายข้อมีส่วนดีที่ยังคงมี
businesses, and exclude Chinese investors from the
Thai economic sector 48 . This led to assisting farmers to
empower themselves by setting up cooperatives whereby
the government has a major share in the organization, or
setting up state enterprises and investing in large scale
industries together with foreign investors in which case the
Thai government and people shall have a majority share
while the foreign share was limited to only 30 percent.
However, Pridi Bhanomyong had the opinion that such
policy was, on the contrary, recentralizing power back
into the hands of high ranking government officials and
senior ranking military officers like in the times of absolute
monarchy when power was centralized in the hands of the
elite ruling class. Pridi thus supported urban businessmen
by using state funds to invest in a joint-venture with the
private sector and established Thai Rice Company to carry
out rice trading businesses. Apart from that, he also set
up the Bank of Asia for developing industries and brought
in leading businessmen to carry out management of what
was considered to be the affairs of the government 49 . The
การปฏิบัติอยู่ เช่น การแต่งกายให้สุภาพเรียบร้อยใน
ที่สาธารณะ มารยาทในการบริโภคอาหาร การสงวนอาชีพ
บางอย่างไว้เฉพาะคนไทย ตลอดจนการสนับสนุน
อุตสาหกรรม การเกษตร และการพาณิชย์ของไทย เป็นต้น
เศรษฐกิจชาตินิยม การสนับสนุนอุตสาหกรรม
การเกษตร และการพาณิชย์ของไทยนั้น ที่จริงแล้วเป็น
เนื้อหาหลักของนโยบายเศรษฐกิจชาตินิยมในรัฐบาล
จอมพล ป. พิบูลสงคราม ซึ่งเป็นนโยบายที่คณะราษฎร
ได้พยายามแก้ไขปัญหาทางเศรษฐกิจที่เกิดขึ้นตั้งแต่สมัย
สมบูรณาญาสิทธิราชย์ เช่นการที่สนธิสัญญาเบาว์ริ่ง
เอื้อประโยชน์ให้กับธุรกิจของชาวต่างชาติมากกว่าธุรกิจ
ของชาวไทย การที่นักธุรกิจชาวต่างชาติได้ประโยชน์
จากการเป็นเจ้าของกิจการอุตสาหกรรมขนาดใหญ่
เช่น อุตสาหกรรมป่าไม้ ตลอดจนการที่ชาวนาในชนบท
ถูกเอาเปรียบจากนักธุรกิจชาวจีน เป็นต้น เมื่อฝ่ายทหาร
ภายใต้การนำของจอมพล ป. พิบูลสงคราม เข้ามา
ควบคุมรัฐบาลก็ได้เสนอแนวคิดเศรษฐกิจชาตินิยม
โดยรัฐบาลเข้าไปมีบทบาทในองค์กรธุรกิจสำคัญต่างๆ
และกำจัดชาวจีนออกไปจากระบบเศรษฐกิจไทย 48 โดย
การสนับสนุนให้ชาวนารวมตัวกันตั้งสหกรณ์ และให้
difference in opinion between Pridi and the military faction
led by Pibul consequently turned into a political conflict
and eventuated in a coup d’état in 1947. Pridi fled the
country and never returned. Nevertheless, from an overall
perspective, Pibul’s Economic Nationalism policy 50 opened
up opportunities for new businesses to emerge and allowed
for accumulation of private funds as well as provided the
foundation for growth and development of internal reserves
in addition to the subsequent development and growth of
the middle class.
Architecture
In the period of Rama VIII, the People’s Party initiated
many large scale architectural construction projects.
The Administration Building of the University of Moral
and Political Sciences 51 , The Athletics Stadium, and the
Middle Rajdamnoen Avenue Redevelopment Project are
some of the examples. At the same time, an important
accomplishment in the academic field of architecture,
was the publication of the book “Architecture in Thailand”
215