บ้านเรือนถิ่นไทยในช่วงเจ็ดทศวรรษ 2489-2559

คล้ายเป็นการตอบโต้เหตุการณ์ที ่เกิดขึ้นในประเทศจีน
ทำให้สัมพันธภาพของสองประเทศเริ่มเสื่อมทรามลง
ตั้งแต่ พ.ศ. 2453 เพราะเกิดการลุกฮือของจีนชาตินิยม
ในประเทศจีน ความเข้มข้นของนโยบายต่อต้านจีนนั้น
มีพื้นหลังมาจากชัยชนะของพรรคคอมมิวนิสต์จีนใน
แผ่นดินใหญ่ เมื่อ พ.ศ. 2492 เมื่อแรกๆ ชาวจีนที่อาศัย
อยู่ในประเทศไทยก็ต่างดีใจต่อเหตุการณ์นี้ ในระยะ
เวลาไม่นานก็เริ่มที่จะเปลี่ยนข้างความคิด เมื่อพรรค
คอมมิวนิสต์จีนได้ปฏิรูประเทศด้วยการยึดเอาที่ดินของ
พวกเขาในประเทศจีนมีชาวจีนจำนวนไม่น้อยที่ลงทุน
ทั้งชีวิตเก็บหอมรอมริบเพื่อให้ได้ครอบครองที ่ดินเป็น
ของตัวเอง ในขณะเดียวกันทางการไทยก็เริ่มดำเนิน
นโยบายที่แข็งกร้าวต่อต้านลัทธิคอมมิวนิสต์ ทำให้
การเดินทางไปมาหาสู่ระหว่างประเทศไทย-จีนนั้น
กลายเป็นความอันตรายทางการเมือง การส่งเงิน
ระหว่างประเทศก็เริ่มที่จะถูกจำกัดมากขึ้นตามลำดับ
บทสรุปของเหตุการณ์นี้คือ ชาวจีนในประเทศไทย
เริ่มที่จะลดความผูกพันที่เคยมีมาอย่างเหนียวแน่นต่อ
แผ่นดินแม่ลง เมื่อบรรดาบุตรหลานของพวกเขาเติบ
ใหญ่ขึ้น พ่อแม่ของเด็กชาวจีนเหล่านี้ก็เริ่มสนใจที่จะ
horse. The penalties that attended wrong forecasts were
not trivial, but provided the cards were played right, they
were not fatal either (see the story of Chin Sophonphanich
in Box).
The anti-Chinese policies of the late 1940s and the
1950s had as their stated objective the need for Thais to
take over the levers of economic power. One result
was the peculiar form of the alliance that arose as a
consequence. But this was only one prong in the overall
strategy of economic nationalism. It was supplemented
by another consideration. Until then, the main wealth
acquired by the Thais was through public service, and this
wealth was sharply curtailed by the postwar inflation.
Since no government chose to make good this erosion of
public servants’ salaries, the military-dominated
government that held power between 1947 and 1957 took
measures to acquire access to the country’s wealth by
means other than taxation.
The means they used was through the creation of
public or quasi-public entities. 3 A holding company, the
National Economic Development Corporation (Nedcol)
68
ส่งบุตรหลานเข้าเรียนในโรงเรียนไทย ในยุคนั้นความ
เจ็บปวดที่ชาวจีนต้องแบกรับนั้นไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย
และการละเมิดสิทธิขั้นพื้นฐานนั้นมีให้เห็นอยู่
ตลอดเวลา ปฏิเสธไม่ได้เช่นเดียวกันกับกระบวนการ
วางรากฐานของประเทศ (โดยไม่ตั้งใจ) ที่จะสร้างความ
เป็นเนื้อเดียวกันโดยผสมนักธุรกิจที่ร่ำรวยที่สุดใน
ประเทศไทยเข้ามาอยู่ในสังคมไทยเป็นภารกิจที่
ทุกวันนี้ต้องกล่าวว่าเป็นความสำเร็จที่งดงาม
อย่างไรก็ดีการปรับตัวเข้ากันได้ดีแบบนี้มองเห็น
ได้ไม่ชัดในยุคคริสต์ทศวรรษ 1950 (พ.ศ. 2493 - 2502)
ไม่ว่าจะมองจากสายตาของชาวจีนด้วยกันเองแล้วหรือ
จะมองจากสายตาของผู้สังเกตการณ์ ก่อนหน้าที่จะ
ประสบความสำเร็จนั้น ชาวจีนจำต้องข้ามผ่านช่วงเวลา
ที่ถูกมองว่าเป็น “ผู้ประกอบการนอกคอก” ทำธุรกิจ
ภายใต้ “การคุ้มครอง” ของผู้นำทางการทหารและ
ตำรวจหลายท่าน ซึ่งหลายท่านก็ได้ “รับเชิญ” เข้ามา
นั่งเป็นผู้บริหารของธนาคารชั้นนำหลายแห่ง รวมถึง
ธุรกิจหลายที่ซึ่งยังคนดำเนินการภายใต้เจ้าของที่เป็น
ชาวจีนดั้งเดิม ด้วยเหตุนี้จึงเป็นจุดกำเนิดสัมพันธภาพ
ที่แนบแน่นระหว่าง นักธุรกิจจีน กับ นักการเมืองไทย
was created to run some of these enterprises. Private
activities in many areas were banned, and monopoly rights
were conferred on these state enterprises and on the War
Veterans’ Organization which served as a front for the
leading members of the military.
Entities could be created at the stroke of a pen, but
running them was altogether another matter. Here is what
the World Bank later had to say about the investments
made by Nedcol:
“The concept behind each of the projects was probably
sound. … But none of the projects was properly
studied at the beginning. There is little doubt that
each of them has cost much more than it should have,
and that none will be profitable at all until put under
the control of experienced managers.” (IBRD 1966:92)
Nedcol’s problems were unique only in their severity
– the company was eventually closed down, and its debt
taken over by the government. Other enterprises started
by the government suffered from similar problems. The
troubles of these companies played a significant role in
the fall of the Phibun Songgram government and the rise