Türkiye'de Ailelerin Eğitim İhtiyaçları - Aile ve Toplum Hizmetleri ...

162
Bulgular ve Tartışma
Çocukların gelişimi konusunda kendilerini yeterli hissedenlerin oranı %53,5’dir. Bu
konuda bir eğitim programı düzenlense katılırım diyenlerin oranı %35,9, hayır diyenle-
rin oranı ise %57,8’dir. Buna göre aileler çocukların gelişimi konusunda kendilerini
yeterli görmektedirler. Fakat aynı konuda eğitim isteğinde bulunanlar önemsenecek bir
orandadır. Yaşamın her döneminde aile, gelişimi ve eğitiminden birinci derecede sorumlu
olmuş kurumlardan biridir. Bireylerin davranışlarının değiştirilmesinde ve olgunluk
kazanmasında aile eğitimi en az okulda verilen eğitim kadar önemlidir. Çünkü aile
çocuğun ilk toplumsal deneyimlerinin edindiği ve bir yerde kişiliğin temellerinin atıldığı
bir kurumdur. Dolayısı ile ana-babaya çocukların gelecekteki kişiliklerinin belirlenmesinde
büyük görevler düşmektedir (Öztop ve Telsiz, 1998). Çocuğun bakım ve eğitiminden
kadın tek başına sorumlu tutulmamalıdır. Anne ve babaya bu konuda eşit
sorumluluklar yüklenmelidir. Öncelikli olarak yapılması gereken toplumda bu bilincin
oluşturulmasıdır. Bunu sağlamak da ailenin eğitimi ile mümkün olacaktır (Aile Araştırma
Kurumu, 2002: 275). Çocuk sağlığı açısından durumu değerlendirildiğinde, bir
yaşını doldurmadan ölen çocukların analarının eğitim düzeylerine bakıldığında, okumayazma
bilmeyen annelerin canlı doğan çocuklarının ölüm oranı, eğitim düzeyi yüksek
olan annelerin canlı doğan çocuklarının ölüm oranından daha fazladır. Eğitim düzeyi
arttıkça annelerin canlı doğan çocuklarının ölüm oranı azalmaktadır. Ülkemizde hızla
artan nüfus, ekonomik kalkınmamız açısından oldukça önemli bir sorundur. Bu yüzden
devletimiz nüfus planlaması konusunda gerekli önlemleri almak için çalışmalar yapmaktadır.
Aşırı nüfus artışı ile özellikle annelerin eğitimi arasında bir ilişkinin olup
olmadığı araştırıldığında: Kadın nüfusun eğitim oranının düşük olduğu illerde 8 ve
daha fazla çocuk doğuran annelerin oranının, kadın nüfusun okuma-yazma oranının
daha fazla olduğu illere göre çok fazla olduğunu gözlüyoruz. Sonuç olarak ülkemizdeki
aile üyelerinin daha bilinçli olması için, ülkemizin anarşi ve terör gibi uzun zamandan
beri en önemli sorununun, bir yaşını doldurmadan ölen çocukların sayılarının çokluğu
sorununun, nüfus artış oranının yüksekliği sorununun temelinde hep eğitim eksikliği
yatmaktadır. Türkiye'nin eğitim sorunlarını çözmeden öteki sorunlarına kalıcı çözüm
bulması oldukça zordur. O yüzden eğitim sorunlarının çözümü için el birliği, gönül
birliği yapılmalıdır. (Erçelep, 1996: 63). Koşar (1992) ailelerin korunması ve desteklenmesinde
aile politikaları ve hizmetlerinin yerini önemli görmektedir. Ona göre,