Türkiye'de Ailelerin Eğitim İhtiyaçları - Aile ve Toplum Hizmetleri ...

382
Sonuç ve Öneriler
Aile tipi değişkenine göre ekonomi ana başlığındaki tüm konularda katılımcıların
eğitime katılmaya isteklilik düzeyleri farklılaşmıştır. Çekirdek aile ve parçalanmış aile
fertleri eğitime katılma konusunda en istekli kişiler iken bunları geniş aile fertleri takip
etmektedir. Tek kişilik hane (yalnız yaşayanlar) ve öğrenci işçilerden oluşan hanelerde
yaşayanlar ise eğitime katılma konusunda en isteksiz grupları oluşturmaktadır. Ancak
bu gruplar aynı zamanda ekonomi konularında kendilerini en yetersiz gören gruplardır.
Burada ilginç olan kendilerini daha yetersiz görenlerin eğitime katılmada daha isteksiz
olmasıdır. Bu anlamda yalnız yaşayanların ve öğrenci/işçilerden oluşan hanelerde yaşayanların
eğitime katılma konusunda teşvik edilmesi gereklidir. Aksi takdirde bu grupların
aile ekonomisi konusunda bilinçsiz olmalarına rağmen eğitime katılımı en düşük
gruplar olacağı söylenebilir.
Araştırmaya katılan aile fertlerinin aile ekonomisi konularında kendini yeterli olarak
algılama düzeyi aile yaşam dönemlerine göre anlamlı düzeyde farklılaşmaktadır. Buna
göre küçük çocuklu ve yetişkin çocuklu aile fertleri ekonomi konularının tamamında
kendilerini en yeterli gören katılımcılardır. Evlilik öncesi, yeni evli, farklı gelişim düzeylerinde
çocuklu evlilik ve çocuksuz orta yaşlı ya da yaşlı evlilik dönemlerindeki aile
fertleri ise ekonomiye ilişkin konuların büyük bölümünde kendilerini diğer gruplara
göre daha yetersiz görmektedirler.
Aile ekonomisi kapsamındaki tüm konularda katılımcıların görüşleri aile yaşam dönemlerine
göre anlamlı düzeyde farklılaşmaktadır. Buna göre “evlilik öncesi”, “yeni
evli”, “küçük çocuklu evlilik” ve “farklı gelişim düzeylerinde çocuklu evlilik” yaşam dönemlerindeki
aile fertleri ekonomi konularında eğitime katılmaya en istekli olanlardır.
“Yetişkin çocuklu” ve “çocuksuz orta yaşlı ya da yaşlı evlilik” yaşam dönemlerindeki aile
fertleri ise tüm boyutlarda eğitime katılma konusunda en isteksiz olan aile fertleridir.
Ailelerin kendilerini ekonomi konularına ilişkin olarak yeterli görme düzeylerinin
ailedeki toplam çocuk sayısına göre anlamlı düzeyde farklılaştığı görülmektedir. Buna
göre ekonomi konularında kendilerini en yeterli görenler iki çocuklu aileler iken en
yetersiz görenler dört ve üzeri sayıda çocuklu ailelerdir. Çocuk sayısı daha az olan ailelerin
kendilerini yeterli görme düzeylerinin çocuk sayısı daha fazla olan ailelerden daha
yüksek olduğu görülmektedir.