commission pour l'aide financiere aux victimes d'actes ... - Justice

d’user d’un comportement violent à son égard, elle n’a fait l’objet d’aucune
poursuite pour comportement intentionnel de violence. Dès lors, il apparaît
que l’emploi de la violence et l’intention de commettre un acte intentionnel
de violence ne peuvent être rencontrés en vue de rattacher la demande aux
critères de la loi.
La Commission reconnaît le dommage moral considérable subi par la
requérante suite au décès de son frère et ne veut pas écarter la gravité des
faits ni les circonstances dramatiques, les difficultés et souffrances qui y sont
liées. Elle est cependant liée à la législation qui règle l’aide en matière d’aide
aux victimes d’actes intentionnels de violence.
La demande d’aide financière de la requérante, tenant compte des critères
légaux précités, ne peut malheureusement pas être rattachée à la loi du
01/08/1985.
M40825 (2005)
Uit de stukken blijkt dat G, de zoon van verzoekster, overleed ten gevolge
van een overdosis drugs. Het slachtoffer had zich de avond voordien, samen
met de genaamden R, O en M, op het appartement van deze laatste, drugs
toegediend. De drie laatstgenoemden brachten samen met het slachtoffer de
ganse nacht door op hetzelfde appartement en in dezelfde kamer, waarbij ze
ongeveer halverwege de nacht konden vaststellen dat het slachtoffer weliswaar
nog in leven was, doch dat zijn fysieke toestand zeer verontrustend was. De
drie voornoemden ondernamen evenwel niets om de bevoegde medische
diensten op te roepen. Een aantal uren later konden ze vaststellen dat het
slachtoffer niet meer ademde. Zij begaven zich toen naar een bevriend persoon
om te bespreken hoe ze aan hun betrokkenheid bij deze feiten zouden kunnen
ontkomen.
…
Uit het sub II vermeld vonnis van de Correctionele Rechtbank te Brugge d.d.
3 december 2002 blijkt dat de beklaagden M, R en O werden veroordeeld
wegens schuldig verzuim.
In dit verband dient de aandacht gevestigd op één van de wettelijke
basisvoorwaarden tot toekenning van een financiële hulp, namelijk het bestaan
van een opzettelijke gewelddaad (zie artikel 31 van de wet van 1 augustus 1985).
Dat laatste veronderstelt het gebruik van geweld tegen een persoon (materieel
bestanddeel), met de intentie een misdrijf te plegen (moreel bestanddeel).
Misdrijven uit onachtzaamheid of die, zoals in casu, schuldig verzuim uitmaken,
kunnen niet gelijkgesteld worden met het plegen van een opzettelijke
gewelddaad.
Er is door de veroordeelden geen opzettelijke en actieve schadeverwekkende
handeling gesteld op de persoon van de overledene, de heer G.
116