commission pour l'aide financiere aux victimes d'actes ... - Justice

is bijgevolg 25 december 2001 en de dies “ad quem” is 25 december 2004
om middernacht terwijl luidens de inkomstempel het verzoekschrift werd
ontvangen op het secretariaat van de commissie op 7 januari 2005.
In zijn reactie, neergelegd op het secretariaat van de Commissie op 23 maart
2005, stelt de raadsman van verzoeker dat het vonnis van de Correctionele
rechtbank, in casu op tegenspraak gewezen op 24 december 2001, slechts
in kracht van gewijsde is gegaan op 9 januari 2002, dit is na afloop van de
termijn van 15 dagen voor hoger beroep, en dat derhalve het verzoekschrift wel
degelijk tijdig werd ingediend.
Deze stelling wordt duidelijk weerlegd door de tekst van de wet zelf; het hoger
geciteerde artikel 31bis §1, lid 4 van de wet van 1 augustus 1985 stelt duidelijk
de dag, waarop de op straffe van verval gestelde termijn begint te lopen, vast
als “..de dag waarop definitief uitspraak is gedaan over de strafvordering”.
De wetgever zelf heeft dus ondubbelzinnig de dag van de uitspraak als
vertrekdatum voor de berekening van de termijn vastgelegd.
De Commissie kan dan ook niets anders dan te besluiten dat het verzoekschrift
onontvankelijk is.
De Commissie is zich echter evenwel terdege bewust van het ernstig karakter
van de feiten waarvan verzoeker het slachtoffer werd, de gevolgen die deze
ontegensprekelijk hebben voor hem en de inspanningen die verzoeker zich
getroostte om zijn schade vergoed te zien.
[Le recours en cassation a été rejeté par arrêt n° 167.202 du 29 janvier 2007.]
M6130 (2009)
– de ce que le conseil de la requérante précisait en Janvier 2007, pour
justifier du caractère recevable de sa requête, que le jugement du Tribunal
Correctionnel d’Arlon et l’Arrêt de la Cour d’Appel de Liège n’étaient pas
définitifs dès lors qu’ils étaient prononcés par défaut. La signification du
jugement n’a pu être faite que le 8 septembre 2006, l’auteur n’ayant pu
être retrouvé avant cette date faute de domicile connu ;
– de ce que cependant la Commission constate que les jugements du
Tribunal Correctionnel de Liège et l’Arrêt de la Cour d’Appel de Liège
mentionnés plus haut ont été rendus contradictoirement à l’égard de la
partie civile ;
– de ce que dès lors la Commission considère que le délai légal pour
introduire la requête n’a pas été respecté ;
– de ce que la requête est irrecevable.
347