commission pour l'aide financiere aux victimes d'actes ... - Justice

– de ce que l’aide complémentaire ne peut être assimilée à un recours
contre la décision rendue dans le cadre de l’aide principale ;
– de ce que la loi prévoit spécifiquement une voie de recours auprès du
Conseil d’Etat ;
M70218 (2007)
Verzoeker vraagt om de toekenning van een aanvullende financiële hulp -
bovenop de hoofdhulp van € 10.000 die hem werd toegekend bij beslissing
van de Commissie d.d. 15 december 2005 - omdat de Commissie bij de
beoordeling van het hoofdhulpverzoek ten onrechte was uitgegaan van de
solvabiliteit van de dader.
De Commissie wenst te benadrukken dat zij er in haar beslissing d.d. 15
december 2005 uitdrukkelijk op gewezen heeft dat:
– de wet van 1 augustus 1985 geen subjectief recht op schadeloosstelling
voorziet, maar wel het recht op het indienen van een verzoek om een
eventuele financiële hulp;
– uit de aard van de hulp volgt dat volledige vergoeding van de door het
slachtoffer geleden schade niet wordt gewaarborgd;
– de Commissie naar billijkheid een financiële hulp toekent, voor de
schadeposten die limitatief zijn opgesomd in artikel 32, § 1, van de wet.
Meerinspanningen, waarvoor verzoeker de som van € 691,22 vroeg, zijn
daarbij niet opgenomen;
– de kansen op recuperatie van de dader gering lijken (blz. 3, derde al.).
De mogelijkheden tot vergoeding van de dader zoals vermeld in het arrest d.d.
8 november 2004 van de K.I. vormen dus slechts één van de elementen die
de Commissie in acht heeft genomen bij de toekenning van de financiële hulp.
De Commissie beschikte inzake de solvabiliteit van de dader over geen andere
objectieve gegevens dan deze vermeld in het arrest d.d. 8 november 2004
van de K.I., aangevuld met de stukken 9 en 10 voorgelegd door verzoeker
(budgetbegeleiding – sociale woning).
Niettegenstaande het arrest melding maakt van volledige vergoeding door de
dader, heeft de Commissie een billijke vergoeding van € 10.000 toegekend
voor de morele en de esthetische schade.
Uit dit laatste blijkt dat de Commissie wel degelijk ook rekening heeft gehouden
met de door de verzoeker voorgelegde stukken vermeld onder punt IV, derde
alinea van de beslissing, stukken waaruit valt af te leiden dat recuperatie
vanwege de dader zeer moeizaam zou zijn.
De wetgever heeft de voorwaarde voor het bekomen van een aanvullende
financiële hulp precies geformuleerd: “De commissie kan een aanvullende
hulp toekennen wanneer na de toekenning van de hulp, het nadeel kennelijk
is toegenomen, onverminderd de toepassing van de artikelen 31 tot 33, § 1.”
(artikel 37 Wet 1 augustus 1985).
401