commission pour l'aide financiere aux victimes d'actes ... - Justice

van 1 augustus 1985 voorziene vereiste van een “langdurige medische of
therapeutische behandeling” in hoofde van het minderjarig slachtoffer.
Qualitate qua S vraagt verzoekster om de toekenning van een noodhulp van €
1.500 “voor schade van allerlei aard”.
In het schrijven van het secretariaat d.d. 10 mei 2005 werd aan (de raadsman
van) verzoekster gevraagd om dit nader te specificeren en terzake de nodige
stavingsstukken (medische verslagen, facturen inzake medische verzorging,
therapie, enz.) over te maken.
In zijn antwoordschrijven deelde de raadsman mee dat er, ondanks diverse
pogingen, geen bijkomende stukken betreffende de schade van allerlei aard
konden bekomen worden.
In die omstandigheden meent de Commissie dat het verzoek tot toekenning
van een noodhulp als ongegrond moet worden afgewezen.
M51108 (2006)
Nu de feiten dateren van de periode tussen 1965 en 1978 en verzoekster pas
op 12 december 2005 een verzoekschrift neerlegde, dient vastgesteld dat
verzoekster niet (meer) in aanmerking komt voor de noodhulp in de zin van
artikel 36.
Inderdaad, een noodhulp kan, conform artikel 36, eerste lid van de wet van 1
augustus 1985, worden toegekend, indien elke vertraging bij de hulpverlening
de verzoeker een aanzienlijk nadeel zou kunnen berokkenen.
De advocaat van verzoekster legt facturen voor van de jaren 1990 tot het jaar
2000. Van hoogdringendheid kan hier geen sprake meer zijn.
M60491 (2007)
Het spoedeisend karakter van de noodhulp veronderstelt dat verzoeker, als
rechtstreeks gevolg van de opzettelijke gewelddaad, dringende en aanzienlijke
medische kosten heeft die hij, ingevolge zijn precaire financiële toestand, niet
kan betalen.
De Commissie zal dienen rekening te houden met het voormelde arrest waaruit
blijkt dat de voorgelegde attesten en de opname in een psychiatrische instelling
geenszins het bewijs leveren van het oorzakelijk verband met de beweerde
feitelijkheden gedurende de jeugdjaren van verzoeker.
Bij gebrek aan oorzakelijk verband tussen de geweldplegingen op zijn persoon
en de gevolgen, kan verzoeker dan ook geen hulp vorderen voor de gemaakte
medische kosten.
Daarenboven kan er bezwaarlijk nog sprake zijn van hoogdringendheid, nu
blijkt dat verzoeker sinds zijn meerderjarigheid bijna zeven jaar heeft gewacht
alvorens een verzoekschrift in te dienen bij de Commissie.
392