commission pour l'aide financiere aux victimes d'actes ... - Justice

daar deze met de noorderzon is vertrokken en geen gekende woon- of
verblijfplaats heeft. Verzoeker heeft een verzekeringspolis waarin een waarborg
“insolvabiliteit” is opgenomen. De bepaling luidt als volgt: “Ingeval het verhaal
uitgeoefend wordt tegen een aansprakelijke derde, voorzover deze behoorlijk
geïdentificeerd werd en insolvent erkend is, betalen wij aan de verzekerde de
vergoeding van de lichamelijke schade ten laste van deze derde, tot beloop
van 250.000 F per geschil, voorzover geen openbare of particuliere instelling
schuldenaar van dat bedrag kan worden verklaard.”
Volgens de verzekeringsmaatschappij AXA is de insolvabiliteit van de dader
evenwel niet bewezen en is er dan ook geen dekking.
Verzoeker is dan overgegaan tot dagvaarding van zijn verzekeraar.
Bij vonnis van de Rechtbank van eerste aanleg te Tongeren d.d. 17 december
2004 werd de vordering van verzoeker ongegrond verklaard. De rechtbank
oordeelde dat de term ‘insolvabiliteit’ in het gewone taalgebruik in essentie
wijst op een bepaalde vermogenssituatie, namelijk “het niet in staat zijn om
zijn geldelijke verplichtingen na te komen, en heeft geen direct verband met
het al of niet hebben van een gekende woon- of verblijfplaats. De betekenis
van deze term is duidelijk en hoeft niet geïnterpreteerd te worden. Het loutere
gebrek aan vaste woon- of verblijfplaats is op zich, bij gebreke aan andere
indicatoren, niet voldoende om als bewijs van onvermogendheid aanvaard
te worden. Hierbij wordt benadrukt dat de bewijslast inzake de insolvabiliteit
van de heer G volledig bij aanlegger berust.
De vordering is derhalve ongegrond.”
M51083 (2006)
In de onderhavige zaak beschikt verzoeker over een verzekering rechtsbijstand
bij Juris waarin een waarborg voorzien is in geval van onvermogen van derden.
De verzekeringsmaatschappij weigert evenwel tussen te komen omdat het
feit dat de aansprakelijke tegenpartij nergens ingeschreven is, volgens de
maatschappij niet betekent dat hij als insolvabel kan worden beschouwd.
In onderhavig dossier is het duidelijk dat er een aansprakelijke derde is, wat
blijkt uit de feiten die verzoeker zijn overkomen op 28 maart 2002.
Het gegeven dat deze dader nergens te vinden is en het bijgevolg niet vaststaat
dat hij insolvabel is, is geen reden om een tussenkomst te weigeren.
Rekening houdend met de door verzoeker onderschreven verzekeringsovereenkomst
en met het subsidiariteitsbeginsel dat vervat ligt in artikel 31bis
§1, 5de van de wet, is de Commissie van oordeel dat verzoeker zijn rechten
moet laten gelden tegenover zijn verzekeraar en desgevallend een gerechtelijke
uitspraak moet uitlokken. De behandeling van deze zaak voor de Commissie
dient inmiddels verdaagd te worden.
[Cette affaire a été clôturée en 2008.]
325