commission pour l'aide financiere aux victimes d'actes ... - Justice

Artikel 34, § 3, eerste lid van de wet van 1 augustus 1985 – zijnde het wetsartikel
dat van toepassing was op het ogenblik van de indiening van het verzoekschrift
- bepaalde het volgende:
“Het verzoek tot hulp moet op straffe van verval worden ingediend binnen
drie jaar te rekenen, naargelang van het geval, ofwel van de dag waarop bij
een in kracht van gewijsde gegane beslissing uitspraak is gedaan over de
strafvordering, ofwel vanaf de beslissing van het onderzoeksgerecht.”
In casu werd het verzoekschrift ingediend op 2 oktober 2001, dit is meer dan
vijf jaar na de beslissing van het onderzoeksgerecht. Het verzoek lijkt aldus
laattijdig ingediend.
In haar schrijven d.d. 26 augustus 2004 alsook in haar mondelinge toelichting
ter zitting, wijst de advocaat van verzoekster evenwel op buitengewone
omstandigheden die verklaren waarom haar cliënte vóór 2001 mentaal noch
fysisch in staat was om een verzoek in te dienen bij de Commissie: tot 2001
verkeerde verzoekster ingevolge de toegediende medicatie in een permanent
versufte toestand, waarbij zij geen notie had van tijd of ruimte.
Na studie van het dossier is de Commissie van oordeel dat het standpunt van
de advocaat van verzoekster kan bijgetreden worden. De Commissie is de
mening toegedaan dat de opeenvolgende opnames van verzoekster in diverse
ziekenhuizen en psychiatrische inrichtingen, over meerdere periodes en regio’s
verspreid, inderdaad als een vorm van overmacht voor het niet tijdig indienen
van een hulpverzoek kan beschouwd worden.
M3675 (2005) [auteur décédé pendant la procédure au civil]
Bij arrest van het Hof van Beroep te Antwerpen d.d. 20 januari 1999 werd de
zaak terug naar de eerste rechter verwezen voor verdere afhandeling van de
burgerlijke belangen. Aan verzoekster was door de eerste rechter een provisie
toegekend en werd Dr. Debandt als deskundige aangesteld. Diens voorlopig
verslag dateert van 10 juli 2001. In september 2001 zou het definitief verslag
neergelegd zijn.
De dader overleed op 2 maart 2003.
Verzoekster had nog steeds de mogelijkheid een definitieve vordering te
formuleren lastens de dader, in afhandeling van de burgerlijke belangen.
Gelet op het overlijden van de dader is dit evenwel niet langer mogelijk, een
gegeven waarop verzoekster zelf geen enkele vat heeft.
In die omstandigheden meent de Commissie dat het hulpverzoek ontvankelijk
dient geacht te worden.
372