AC 11 2008 (PDF, 1.83 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

Nr. 629 - 12.11.08 HOF VAN CASSATIE 2599
Uit de delegatie die is toegekend aan een ambtenaar die onder het hiërarchisch
gezag van de minister staat, kan niet worden afgeleid dat de ontvankelijkheid van
de vordering die ten verzoeke van die minister is ingesteld in de hem wettelijk
opgedragen materies, onderworpen is aan de voorwaarde dat in rechte het bewijs
wordt overgelegd dat die ambtenaar beslist heeft de voormelde vordering in te
stellen.
In zoverre faalt het onderdeel naar recht.
Voor het overige is het niet tegenstrijdig om enerzijds te vermelden dat de burgerlijke
rechtsvordering van de verweerster ontvankelijk is omdat zij ten verzoeke
van de bevoegde minister wordt ingesteld, en, anderzijds, dat de beslissing om
het rechtsgeding in te stellen geldig werd genomen door de ambtenaar die onder
het hiërarchisch gezag van die minister staat en daartoe over een bevoegdheidsdelegatie
beschikt.
Het onderdeel mist in zoverre feitelijke grondslag.
Tweede onderdeel
De appelrechters wordt verweten dat zij hebben beslist dat de eiser, in zoverre
hij aanvaardt dat de lastgeving van de raadsman van de verweerster regelmatig
is, niet kan betwisten dat de beslissing om in rechte op te treden regelmatig door
de bevoegde overheid van de verweerster werd genomen en evenmin de overlegging
van deze beslissing kan eisen.
In zoverre het onderdeel de regels betreffende het bewijs in strafzaken aanvoert,
welke geen verband houden met de beoordeling van de ontvankelijkheid
van de burgerlijke rechtsvordering die voor en namens een rechtspersoon is ingesteld,
faalt het naar recht.
Voor het overige heeft, luidens artikel 703, derde en vierde lid, Gerechtelijk
Wetboek, de partij tegen wie een akte van rechtspleging wordt ingeroepen die in
naam van een rechtspersoon is verricht, weliswaar het recht om in elke stand van
het geding te eisen dat de rechtspersoon haar de identiteit meedeelt van de natuurlijke
personen die zijn organen zijn en kan het vonnis over de zaak worden
uitgesteld zolang aan die eis niet is voldaan. De wetgever heeft deze regel evenwel
alleen ingevoerd om die partij de inlichtingen te kunnen verschaffen waarop
zij recht heeft, en het ontbreken ervan levert op zich niet het afdoende bewijs dat
de akte die aldus in naam van de rechtspersoon is verricht, door hem niet was
toegestaan.
Artikel 440, tweede lid, Gerechtelijk Wetboek, dat toepasselijk is in strafzaken,
bepaalt overigens dat de advocaat verschijnt als gevolmachtigde van de partij
zonder dat hij van enige volmacht moet doen blijken, behalve indien de wet
een bijzondere lastgeving eist. Buiten laatstgenoemd geval wordt de advocaat die
een akte van rechtspleging voor een rechtscollege van de rechterlijke orde verricht
en alleen verklaart op te treden in naam van een rechtspersoon die naar behoren
is geïdentificeerd door de vermelding van zijn benaming, zijn rechtskarakter
en zijn maatschappelijke zetel, wettelijk vermoed daartoe een regelmatige
lastgeving van het bevoegde orgaan van die rechtspersoon te hebben gekregen.
Dat vermoeden is weerlegbaar. Een partij kan aanvoeren dat de beslissing om