AC 11 2008 (PDF, 1.83 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

2608 HOF VAN CASSATIE 14.11.08 - Nr. 632
het besluit dat de eiser een economisch voordeel beoogde bij het verstrekken van de borg.
Door aldus het kosteloos karakter van de borgstelling door de eiser te verwerpen op
grond van de loutere vaststelling dat de eiser een economisch voordeel beoogde bij de
borgstelling, zonder vast te stellen dat de door hem aangegane borgstelling hem recht gaf
op een concrete vergoeding of tegenprestatie, hebben de appelrechters het begrip "kosteloos"
geschonden en hun beslissing niet naar recht verantwoord (schending van alle in het
middel aangehaalde wetsbepalingen).
Tweede onderdeel
Artikel 10, 4°, lid 2, van de Wet van 20 juli 2005 bepaalt inzake de faillissementen die
niet zijn afgesloten op het ogenblik van de inwerkingtreding van die wet, dat de rechtbank
geheel of gedeeltelijk de natuurlijke persoon bevrijdt die zich kosteloos persoonlijk zeker
stelde voor de gefailleerde, wanneer zij vaststelt dat diens verbintenis niet in verhouding
is met zijn inkomsten en met zijn patrimonium (behoudens het geval van organisatie van
frauduleus onvermogen).
De kosteloosheid moet bijgevolg betrekking hebben op de persoonlijke zekerheidsstelling,
in casu op de borgtocht. Vergoedingen aan de borgsteller die geen tegenprestatie zijn
voor zijn borgstelling, kunnen het kosteloos karakter van die zekerheidstelling niet beïnvloeden.
De vergoedingen die aan een zaakvoerder of aandeelhouder van een vennootschap worden
toegekend vormen geen tegenprestatie voor enige borgstelling door die zaakvoerder
of aandeelhouder aangegaan voor de schulden van de vennootschap, maar zijn de tegenprestatie
voor de uitoefening van een mandaat van zaakvoerder respectievelijk rechten die
voortkomen uit het aandeelhouderschap, onafhankelijk van de hoedanigheid van borgsteller.
De appelrechters stellen vast dat de gefailleerde vennootschap, de bvba Clozuys, opgericht
was "om het verwerven van inkomsten door bvba M. Concept te bevorderen, en meteen
van de (heer) M. en (de eiser) die, zoals hoger gezegd, de vennoten en zaakvoerders
van die vennootschap waren, en het aan bvba Clozuys verstrekte krediet nodig was om
deze vennootschap operationeel te maken" en leiden daaruit af dat de eiser een economisch
voordeel beoogde bij het verstrekken van de borg, zodat zijn borgstelling niet als
kosteloos kan worden beschouwd.
Uit de loutere vaststelling dat de eiser in zijn hoedanigheid van zaakvoerder en aandeelhouder
bepaalde inkomsten zou ontvangen uit de failliete vennootschap, ten gunste van
wie de borgstelling plaatsvond, konden de appelrechters derhalve niet wettig afleiden dat
de borgstelling door de eiser geen kosteloos karakter had, aangezien dergelijk "verhoopt
voordeel" geen tegenprestatie vormt voor de borgstelling (schending van alle in het middel
aangehaalde wetsbepalingen).
Derde onderdeel (ondergeschikt)
De rechter dient de kosteloosheid van de zekerheidsstelling bedoeld in artikel 10, 4°,
tweede lid, van de Wet van 20 juli 2005 te beoordelen op grond van de concrete omstandigheden
van de zaak en met name de daadwerkelijk door de borgsteller genoten voordelen.
De appelrechters stellen vast dat de bvba Clozuys opgericht was "om het verwerven
van inkomsten door bvba M. Concept te bevorderen, en meteen van de (heer) M. en (de
eiser) die, zoals hoger gezegd, de vennoten en zaakvoerders van die vennootschap waren"
en dat "het aan bvba Clozuys verstrekte krediet nodig was om deze vennootschap operationeel
te maken".
De appelrechters stellen daarbij echter niet vast of de eiser daadwerkelijk enig concreet
voordeel heeft genoten in casu en of zonder het stellen van de borg, eiser geen voordelen