AC 11 2008 (PDF, 1.83 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

Nr. 637 - 17.11.08 HOF VAN CASSATIE 2639
(V. T. ARGENTA SPAARBANK N.V.)
Advocaat-generaal Mortier heeft in substantie gezegd:
In het eerste onderdeel van het enig middel voert eiser aan dat de vrederechter ten
onrechte besliste dat de akte van loonoverdracht de hoofdverbintenis, noch het bedrag,
noch het voorwerp van de loonoverdracht dient te vermelden.
Uw Hof oordeelde bij arrest van 20 oktober 2001 3 nochtans het tegenovergestelde maar
het bestreden vonnis meent dat dergelijke interpretatie van artikel 27 van de loonbeschermingswet
te verregaand is omdat op die wijze een sanctie gevestigd wordt die niet uitdrukkelijk
bij wet werd opgelegd.
Bij voormeld arrest van 20 oktober 2001 oordeelde Uw Hof:
- Luidens artikel 27 van de Loonbeschermingswet moet de overdracht van loon gebeuren
bij een akte onderscheiden van die welke de hoofdverbintenis bevat waarvan zij de
uitvoering waarborgt; de gewaarborgde verbintenis en de overeenkomst van loonoverdracht
zijn nauw met elkaar verbonden en de overdracht staat niet los van de basisovereenkomst.
- Uit deze bepaling en de bedoeling van de wetgever om aan de overdrager een afdoende
rechtsbescherming te bieden, vloeit voort dat de akte van loonoverdracht dient te vermelden
welke hoofdverbintenis wordt gewaarborgd en ten belope van welk bedrag.
Dit standpunt werd herhaald bij arrest van 21 november 2005 4 .
Bij arrest van 9 oktober 2003 5 verduidelijkte Uw Hof dat het middel dat aanvoert dat
artikel 27, eerste lid van de loonbeschermingswet de eis stelt dat de loonoverdracht en de
hoofdverbintenis moeten worden neergelegd in afzonderlijke papieren dragers, faalt naar
recht.
De akte van loonoverdracht kan dus opgenomen worden als afzonderlijke akte in de
akte waarin de hoofdverbintenis wordt opgenomen, maar zij moet hiervan onderscheiden
zijn. De beslissing van de vrederechter in voorliggend geval dat een loonoverdracht,
opgenomen in een afzonderlijk kader en afzonderlijk ondertekend, naast een andere kader
over de kredietlijn, in hetzelfde document als een rechtsgeldige loonoverdracht kan
beschouwd worden, werd dus aanvaard.
De essentie is immers dat degene die de akte ondertekent duidelijk ingelicht wordt van
wat hij ondertekent, en hij zich ervan bewust is dat hij naast de aangegane
leningsovereenkomst ook nog een verbintenis tot loonoverdracht aangaat.
In zijn conclusie vóór het arrest van 20 oktober 2001 stelde advocaat-generaal Werquin
dat loonoverdracht een overeenkomst is waarbij de schuldvordering met betrekking tot het
loon wordt overgedragen tot zekerheid van een bestaande schuld. Het bijkomend of
accessoir karakter van deze overeenkomst betekent dat de zekerheidsovereenkomst haar
bestaansgrond en finaliteit ontleent aan een hoofdovereenkomst tot waarborg waarvan zij
strekt.
De artikelen 27 en volgende van de loonbeschermingswet zijn dwingende bepalingen
die een formalisme instellen dat als bescherming moet dienen van de lener, in die zin dat
hij hierdoor aan het denken wordt gezet over wat hij ondertekent.
Aangezien het gaat om een waarborg tegen de wanuitvoering van een voorafgaandelijk,
preciese en welomschreven verbintenis, die door de rechter kan worden getoetst, van een
werknemer die hoort te worden beschermd, aangezien hij instemt met verrichtingen die
3 Cass., 20 okt. 2001, A.R. C.99.0125.N, A.C. 2001, nr. 579, met conclusie advocaat-generaal TH.
WERQUIN.
4 Cass., 21 nov. 2005, A.R. C.05.0020.N, Pas. 2005, III, nr. 610.
5 Cass., 9 okt. 2003, A.R. C.01.0332.N, A.C. 2003, nr. 484.