AC 11 2008 (PDF, 1.83 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

Nr. 604 - 3.11.08 HOF VAN CASSATIE 2487
conforme gelijke behandeling toe te kennen waarop (het) subjectief recht (dat de grondwettelijke
beginselen van gelijke behandeling en niet-discriminatie voor de beschermde
burger inhouden) aanspraak (geeft)" (arrest, pp. 12-13).
Door op die grondslag te oordelen dat de arbeidsongevallenwet van toepassing is op de
verweerder, hoewel hij als onbezoldigd stagiair krachtens de wet niet onder het personeel
toepassingsgebied van die wet valt,
- schendt het arrest de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, 28 van de Bijzondere Wet
op het Arbitragehof, evenals 5, 6 en 23 van het Gerechtelijk Wetboek waarin geen wettelijke
grondslag gevonden kan worden voor een dergelijk rechterlijk optreden;
- gaat het arbeidshof zijn bevoegdheid te buiten en miskent het de bevoegdheid van de
regelgever (schending van de artikelen 33, 35, 36, 37, 40, 105, 108, 144 en 159 van de
Grondwet evenals het algemeen rechtsbeginsel van de scheiding der machten);
- schendt het arrest de artikelen 1, 1°, en 3, 1°, en, voor zoveel als nodig 5, 1°, van de
Arbeidsongevallenwet inzake het personeel toepassingsgebied van die wet, juncto artikel
1, §1, eerste lid, van de wet van 27 juni 1969, evenals de artikelen 121 en 122 van de Arbeidsovereenkomstenwet
en 1, 3°, van het koninklijk besluit van 14 juli 1995 waarbij
sommige categorieën van studenten uit het toepassingsgebied van Titel VI van de wet van
3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten werden gesloten.
III. BESLISSING VAN HET HOF
Beoordeling
1. Luidens artikel 28 van de Bijzondere wet op het Arbitragehof van 6 januari
1989, moet het rechtscollege dat de prejudiciële vraag heeft gesteld evenals elk
andere rechtscollege dat in dezelfde zaak uitspraak doet, voor de oplossing van
het geschil naar aanleiding waarvan de in artikel 26 bedoelde vragen zijn gesteld,
zich voegen naar het arrest van het Grondwettelijk Hof.
2. In antwoord op de door de appelrechters in hun tussenarrest van 5 februari
2004 gestelde prejudiciële vraag, oordeelt het Grondwettelijk Hof in zijn arrest
van 16 november 2004 dat de specifieke kenmerken van een arbeidsongeval en
een beroepsziekte niet dermate verschillen dat het verantwoord zou zijn een categorie
van personen, te dezen de onbezoldigde stagiairs, aan de wetten betreffende
de schadeloosstelling voor beroepsziekten, gecoördineerd bij koninklijk besluit
van 3 juni 1970, te onderwerpen en niet aan de Arbeidsongevallenwet van
10 april 1971 voor wat betreft hun activiteiten in het bedrijf. Op grond hiervan
zegt het Grondwettelijk Hof voor recht dat de Arbeidsongevallenwet van 10 april
1971 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt doordat zij niet van toepassing
is op de onbezoldigde stagiairs die, tijdens het verrichten van de door hun
studieprogramma voorgeschreven arbeid in een bedrijf, het slachtoffer zijn van
een arbeidsongeval.
3. Wanneer het Grondwettelijk Hof vaststelt dat een wetsbepaling een leemte
bevat waardoor de artikelen 10 en 11 van de Grondwet worden geschonden,
moet de rechter zo mogelijk deze leemte opvullen.
Of de rechter een dergelijke leemte kan opvullen, hangt af van de leemte zelf.
Indien aan de ongrondwettigheid zonder meer een einde kan worden gesteld
door die wetsbepaling, binnen het kader van de bestaande wettelijke regeling,
aan te vullen dermate dat ze niet meer strijdig is met de artikelen 10 en 11 van de
Grondwet, kan en moet de rechter dit doen.