AC 11 2008 (PDF, 1.83 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

Nr. 615 - 6.11.08 HOF VAN CASSATIE 2545
trekking hadden aan de eiser is geleverd, dat hij op die facturen in mindering te
brengen betalingen heeft gedaan zonder enige betwisting op te werpen, dat hij de
verweerster nooit heeft gemeld dat hij zijn activiteiten had overgelaten aan een
vennootschap Delfanne en evenmin de verweerster had verzocht de facturen aan
die vennootschap te sturen en dat het persoonlijk btw-nummer van de eiser op de
niet-betwiste facturen vermeld staat.
Zodoende motiveert hij regelmatig en verantwoordt hij naar recht zijn beslissing
om het aanbod om de identiteit van de contracterende partijen te bewijzen
door de overlegging van de contractuele stukken zoals bestel- of leveringsbonnen,
niet aan te nemen.
Het onderdeel kan niet worden aangenomen.
(...)
Tweede middel
Luidens artikel 23.1 van de verordening (EG) nr. 44/2001 van de Raad van 22
december 2000 betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging
van beslissingen in burgerlijke en handelszaken, wordt de overeenkomst
tot aanwijzing van een bevoegd gerecht gesloten:
a) hetzij bij een schriftelijke overeenkomst of bij een schriftelijk bevestigde
mondelinge overeenkomst;
b) hetzij in een vorm die wordt toegelaten door de handelwijzen die tussen de
partijen gebruikelijk zijn geworden;
c) hetzij, in de internationale handel, in een vorm die overeenstemt met een gewoonte
waarvan de partijen op de hoogte zijn of hadden behoren te zijn en die in
de internationale handel algemeen bekend is en door partijen bij dergelijke overeenkomsten
in de betrokken handelsbranche doorgaans in acht wordt genomen.
Die drie vormvereisten zijn alternatieven.
Met toepassing van punt b) van artikel 23.1 van de verordening van 22 december
2000, dat het aanhaalt, overweegt het arrest dat "(de eiser) op de hoogte
(was) van (de) algemene verkoopsvoorwaarden gelet op (de) talrijke contractuele
betrekkingen (tussen de partijen) van september 1997 tot februari 2001 en ze
nooit (heeft) betwist, zodat het beding tot aanwijzing van (de rechtbanken van
het arrondissement Namen) behoort tot hetgeen tussen partijen werd bedongen".
Die redenen vormen een voldoende verantwoording voor de beslissing van het
arrest dat de Rechtbank van Eerste Aanleg te Namen bevoegd is om van het geschil
kennis te nemen.
Het middel dat het arrest verwijt dat het niet heeft nagegaan of de toepassingsvoorwaarden
in punt c) van dat artikel zijn nageleefd, is niet ontvankelijk bij gebrek
aan belang.
Dictum
Het Hof,
Verwerpt het cassatieberoep;
Veroordeelt de eiser in de kosten.