AC 11 2008 (PDF, 1.83 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

2568 HOF VAN CASSATIE 7.11.08 - Nr. 621
voerd. De bepaling is de enige die geldt wanneer men een verkaveling wenst aan te leggen.
De wetgever had met dit artikel de zogenaamde 'grote verkavelingen' voor ogen die gepaard
gaan met de aanleg van nieuwe wegen op het verkavelde terrein.
Grote verkavelingen impliceren wegenwerken op het te verkavelen perceel, in voorkomend
geval wegenwerken op het te verkavelen perceel en aanleg van ontsluitingswegen
naar het te verkavelen perceel.
Gelet op deze wegenwerken kan de pachter dan geen gebruik maken van de pachtgrond,
wat een grondslag biedt voor de voortijdige beëindiging ervan.
De 'grote verkaveling' bedoeld in artikel 6, §1, 4°, van de Pachtwet staat tegenover de
kleine verkaveling van terreinen die reeds aan een openbare weg liggen, waarbij geen wegenwerken
op het te verkavelen perceel noodzakelijk zijn en die de pachter niet verhinderen
om ondanks de verkavelingsvergunning het goed te blijven gebruiken.
3. De eisers voerden in hun conclusie aan dat de percelen die het voorwerp van de verkavelingsvergunning
uitmaakten aan de openbare weg lagen, dat er op deze gronden geen
wegenwerken uitgevoerd werden en dat de pachtopzegging niet nodig was voor de uitvoering
van de uitrustingswerken (cf. i.h.b. p. 7, derde en vierde alinea en p. 8, voorlaatste
alinea van hun beroepsbesluiten).
De rechtbank van eerste aanleg stelt in voorliggend geval vast dat er weliswaar sprake
was van een bestaande wegenis maar dat er werken gericht op de noodzakelijke uitrusting
van de weg moesten worden uitgevoerd, dat deze werken weliswaar geen stratenaanleg op
de te verkavelen grond uitmaken maar niettemin met wegenwerken in de zin van artikel 6,
§1, 4°, van de Pachtwet moeten worden gelijkgesteld, nu ze essentieel zijn om de grond
overeenkomstig zijn eindbestemming als bouwgrond te gebruiken en de uitvoering van
deze werken een voorwaarde is om een bouwvergunning te verkrijgen (cf. p. 9 en 10, eerste
en tweede alinea van het vonnis).
De rechtbank van eerste aanleg geeft aldus echter niet aan dat er sprake is van "wegenwerken"
die de uitvoering van de pachtovereenkomst op het te verkavelen perceel verhinderen
in de zin van artikel 6, §1, 4°, van de Pachtwet.
Nu de in het vonnis opgesomde werken slechts strekken tot uitrusting van een bestaande
weg en de rechtbank niet vaststelt dat deze werken de verdere uitvoering van de pachtovereenkomst
verhinderen, verantwoordt de rechtbank van eerste aanleg niet naar recht
haar beslissing dat er op grond van artikel 6, §1, 4°, van de Pachtwet een rechtsgeldige
opzegging van de pachtovereenkomst met eisers voorlag (schending van artikel 6, §1, 4°,
van de Pachtwet, en, voor zoveel als nodig, van artikel 12, 2., van diezelfde Pachtwet).
III. BESLISSING VAN HET HOF
Beoordeling
1. Artikel 6, §1, 4, van de Pachtwet bepaalt dat in afwijking van artikel 4, de
verpachter op ieder ogenblik een einde kan maken aan de lopende pacht om de
verpachte goederen te gebruiken overeenkomstig hun eindbestemming, indien de
pachtovereenkomst betrekking heeft op gronden die als bouwgronden of als voor
industriële doeleinden bestemde gronden beschouwd kunnen worden, hetzij, bij
de aanvang van de pacht, mits zij als zodanig opgegeven zijn in de pachtovereenkomst,
hetzij, bij een verlenging van de pacht, op voorwaarde dat de verpachte
ten minste drie maanden voor de datum van een verlenging hiervan kennis gegeven
heeft aan de pachter, en die vooraf het voorwerp dienen uit te maken van
wegenwerken.