AC 11 2008 (PDF, 1.83 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

Nr. 619 - 7.11.08 HOF VAN CASSATIE 2555
wet van 13 mei 1955;
- de artikelen 17, 18, 1643, 1644 en 1650 van het Gerechtelijk Wetboek.
Aangevochten beslissingen
Bij het bestreden arrest van 5 september 2007 verklaart het Hof van Beroep te Antwerpen
eisers' hoger beroep ontvankelijk doch ongegrond en bevestigt de bestreden beschikking,
na onder meer het volgende te hebben overwogen:
"2.3. Mevrouw M.T.V.C.heeft op het eerste ontwerp van rangregeling geen tegenspraak
ingediend. Zij kan bijgevolg geen tegenspraak indienen na het ontwerp van definitieve
rangregeling omtrent andere betwistingen dan de wijze van uitvoering door de notaris van
de beslissing die het hof (van beroep) omtrent de eerste tegenspraken heeft genomen.
Haar betwisting van haar gehoudenheid tot de belastingschuld op de beroepsinkomsten
van de heer S. is onontvankelijk, zoals de eerste rechter terecht heeft vastgesteld".
Grieven
Naar luid van artikel 6.1 van het Europees Verdrag tot beschemming van de rechten
van de mens en de fundamentele vrijheden heeft eenieder recht tot toegang tot de rechter.
Artikel 1644 van het Gerechtelijk Wetboek bepaalt dat de notaris binnen vijftien dagen
na het proces-verbaal van verdeling of rangregeling de schuldenaar tegen wie het beslag is
geschied en de schuldeisers, aan de woonplaats die zij gekozen hebben in de inschrijving,
de overschrijving of het verzet, doet aanmanen om, op straffe van uitsluiting, binnen de
termijn van een maand inzage te nemen van het proces-verbaal en, indien daartoe grond
bestaat, daarop tegenspraak te doen.
De toelaatbaarheid van de tegenspraak is weliswaar onderhevig aan de vereiste van belang.
Immers, naar luid van artikel 17 van het Gerechtelijk Wetboek, dat een algemene regel
bevat, kan de vordering niet worden toegelaten indien de eiser geen belang heeft om ze in
te dienen.
Artikel 18 van het Gerechtelijk Wetboek bepaalt voorts dat het belang een reeds verkregen
en dadelijk belang moet zijn.
Uit een en ander volgt dat een schuldeiser of beslagene slechts tegenspraak tegen een
proces-verbaal van rangregeling zal kunnen voeren voor zover de voorgestelde regeling
zijn rechten of belangen schaadt. Bovendien moet er sprake zijn van een werkelijk en
geen theoretisch belang.
Is een bepaald schuldeiser niet batig gerangschikt in het eerste proces-verbaal van verdeling
of rangregeling, bedoeld bij artikelen 1643 en 1644 van het Gerechtelijk Wetboek,
anders gezegd is er in dat ontwerp geen enkele uitkering uit de opbrengst van de verkoop
van het onroerend goed in zijn voordeel voorzien, dan heeft de beslagene geen enkel belang
om binnen de maand van de aanmaning om inzage te nemen van het proces-verbaal
van verdeling of rangregeling tegenspraak te doen tegen dat ontwerp van rangregeling in
zoverre in dat ontwerp de schuldvordering van de kwestieuze schuldeiser wordt weerhouden.
Dergelijk belang zal hij slechts verwerven op het ogenblik waarop een deel van de opbrengst
aan de betrokken schuldeiser bij een navolgend proces-verbaal zou worden toebedeeld.
Te dezen blijkt uit de door het hof van beroep gedane vaststellingen op pagina 2 van het
bestreden arrest dat het oorspronkelijke ontwerp van rangregeling bepaalde dat de opbrengst
van het onroerend goed toekwam aan de eerste, tweede en vierde ingeschreven
hypothecaire schuldeisers, in wier rechten respectievelijk de heer R. S. en de nv Victory-
Med werden gesubrogeerd, met dien verstande dat de schuldvordering van laatstgenoem-