AC 11 2008 (PDF, 1.83 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

2736 HOF VAN CASSATIE 26.11.08 - Nr. 674
huis van arrest dat hem na zijn vrijheidsberoving opneemt. (Artt. 23 en 62 bis, eerste lid
Sv.)
(M.)
ARREST (vertaling)
(A.R. P.08.1616.F)
I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF
Het cassatieberoep is gericht tegen het arrest van het Hof van Beroep te Luik,
kamer van inbeschuldigingstelling, van 30 oktober 2008.
De eiser voert in een memorie die aan dit arrest is gehecht, een middel aan.
Afdelingsvoorzitter Jean de Codt heeft verslag uitgebracht.
Advocaat-generaal Damien Vandermeersch heeft geconcludeerd.
II. BESLISSING VAN HET HOF
Beoordeling
Middel
Het beroep bij de rechterlijke macht van de vreemdeling die met toepassing
van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied,
het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen, van zijn vrijheid
is beroofd, wordt geregeld in de artikelen 71 tot 74 van deze wet, met betrekking
tot de bevoegdheid van de rechtscolleges en de rechtspleging.
Artikel 72, vierde lid, verwijst, behoudens de daarin opgesomde uitzonderingen,
naar de wettelijke bepalingen betreffende de voorlopige hechtenis. De bevoegdheid
van de raadkamer in deze materie is evenwel, zoals in het gemeen
recht, in overeenstemming met die van de onderzoeksrechter en de procureur des
Konings. Wanneer hun bevoegdheid wordt bepaald door de verblijfplaats van de
inverdenkinggestelde, moet daaronder begrepen worden de plaats waar hij werkelijk
woont op het ogenblik waarop de vervolging wordt ingesteld en niet de
plaats van het huis van arrest dat hem na zijn vrijheidsberoving opneemt.
Aangezien deze bepalingen tot de regels van de strafvordering behoren, zijn ze
van openbare orde. De rechter moet, zelfs ambtshalve, in alle fases van de
rechtspleging, waken over de toepassing ervan.
Om die reden zijn de bepalingen van het Gerechtelijk Wetboek die de eiser
aanvoert, inzonderheid de artikelen 854 en 1068, niet toepasselijk op de onderzoeksgerechten
die van het voormelde beroep kennis moeten nemen.
In zoverre het middel aanvoert dat de territoriale bevoegdheid van de raadkamer
waarbij de zaak op grond van artikel 71 van de voormelde wet aanhangig is
gemaakt, niet van openbare orde is en dat het arrest de exceptie van territoriale
onbevoegdheid die voor de eerste maal in hoger beroep door het openbaar ministerie
is opgeworpen niet kon onderzoeken en in aanmerking nemen, faalt het naar
recht.
Artikel 71, eerste lid, van de wet van 15 december 1980 maakt de raadkamer
bevoegd van de plaats waar de vreemdeling zijn verblijfplaats heeft in het Rijk of
van de plaats waar hij werd aangegtroffen.