AC 11 2008 (PDF, 1.83 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

2540 HOF VAN CASSATIE 6.11.08 - Nr. 615
VORMEN - GEVOLG
1º De vrijheid van bewijs geldt voor alle handelsverbintenissen, ongeacht of een van de
partijen geen of niet langer koopman is. (Art. 25, eerste lid W.Kh.)
2º De rechter wijst naar recht een vordering tot overlegging van een stuk af wanneer hij
feitelijk en, bijgevolg, op onaantastbare wijze, beslist dat de gegrondheid van het
tegenovergestelde standpunt al door vermoedens is geleverd.
3º en 4° Artikel 23.1 van de verordening (EG) nr. 44/2001 van de Raad van 22 december
2000 betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van
beslissingen in burgerlijke en handelszaken vermeldt drie andere vormen om een
overeenkomst tot aanwijzing van een bevoegd gerecht te sluiten; het arrest dat van een
daarvan toepassing maakt, dient niet na te gaan of de toepassingsvoorwaarden van een
andere daarvan zijn nageleefd.
(D. T. ETABLISSEMENTS BRICHART n.v.)
ARREST (vertaling)
(A.R. C.07.0476.F)
I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF
Het cassatieberoep is gericht tegen het arrest, op 25 januari 2007 gewezen door
het Hof van Beroep te Luik.
Raadsheer Martine Regout heeft verslag uitgebracht.
Advocaat-generaal André Henkes heeft geconcludeerd.
II. CASSATIEMIDDELEN
De eiser voert twee middelen aan.
Eerste middel
Geschonden wettelijke bepalingen
- de artikelen 1315, 1319, 1320, 1322, 1341, 1349 en 1353 van het Burgerlijk Wetboek;
- artikel 25, tweede lid, van het Wetboek van Koophandel;
- de artikelen 870, 871 en 877 van het Gerechtelijk Wetboek;
- artikel 149 van de Grondwet;
- algemeen beginsel van het recht op het bewijs;
- algemeen beginsel van het recht van verdediging;
- artikel 23.1 van de verordening (EG) nr. 44/2001 van de Raad van 22 december 2000
betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen
in burgerlijke en handelszaken.
Aangevochten beslissingen
Het arrest beslist dat het bestaan is bewezen van een overeenkomst tussen de eiser in
zijn eigen naam en de verweerster, dat de omstandigheid dat de aan de eiser gerichte facturen
niet werden betwist een stilzwijgende maar zekere aanvaarding zijn van de algemene
verkoopsvoorwaarden die afgedrukt staan op de achterzijde van die facturen en dat het
in de algemene voorwaarden vervatte beding tot aanwijzing van een bevoegd gerecht behoort
tot hetgeen tussen partijen werd bedongen.
Bijgevolg bevestigt het arrest het beroepen vonnis waarbij de Rechtbank van Eerste
Aanleg te Namen zich territoriaal bevoegd had verklaard om de zaak te berechten en de
vordering in beginsel gegrond had verklaard, en veroordeelt het de eiser tot betaling aan