AC 11 2008 (PDF, 1.83 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

Nr. 637 - 17.11.08 HOF VAN CASSATIE 2641
gebeuren bij een akte onverscheiden van die welke de hoofdverbintenis waarvan zij de
uitvoering waarborgt, bevat. Die akte wordt opgemaakt in zoveel exemplaren als er partijen
zijn met een onderscheiden belang. De bepalingen van dit artikel zijn voorgeschreven
op straffe van nietigheid'.
Terecht werpt (de verweerster) op dat nergens in dit artikel uitdrukkelijk bepaald wordt
dat de akte de overdracht dient te vermelden welke hoofdverbintenis wordt gewaarborgd
en ten belope van welk bedrag.
Om geldig te zijn dient een nietigheid uitdrukkelijk bij wet gestipuleerd te zijn wat in
casu niet het geval is zoals (de verweerster) terecht opwerpt.
Bijgevolg is de interpretatie gegeven in het Cassatiearrest van 29 oktober 2001 al te
verregaand vermits het Hof een sanctie wenst te vestigen, die niet uitdrukkelijk bij wet
werd opgelegd en dan nog wel voortgaande op een gevolgtrekking.
Bovendien is de debiteur in casu meer dan duidelijk geïnformeerd over de precieze omvang
van zijn verplichtingen, wat wel degelijk blijkt uit de gedingstukken van (de verweerster)"
(aangevochten beslissing, p. 3, 6 eerste alinea's).
Grief
Eerste onderdeel
Artikel 27 van de Loonbeschermingswet bepaalt dat "de overdracht van het loon moet
gebeuren bij akte onderscheiden van die welke de hoofdverbintenis waarvan zij uitvoering
waarborgt, bevat" en dat "die akte wordt opgemaakt in zoveel exemplaren als er partijen
zijn met een onderscheiden belang" en verder dat "in de gevallen waarin de wet van 12
juni 1991 op het consumentenkrediet toepasselijk is, (...) de bepalingen van artikelen 28
tot 32 in de akte (moeten) voorkomen" en tenslotte dat "de bepalingen van dit artikel zijn
voorgeschreven op straffe van nietigheid".
Krachtens artikel 27 van de Loonbeschermingswet, dient de overeenkomst tot overdracht
van loon dus te worden vastgelegd in een afzonderlijke akte zodat die akte moet
voldoen aan artikel 1325 van het Burgerlijk Wetboek en in zoveel exemplaren moet opgesteld
worden als er partijen met onderscheiden belangen zijn.
Aangezien de loonoverdracht derhalve als een overeenkomst dient te worden beschouwd
is deze onderworpen aan de grondvoorwaarden van elke overeenkomst zoals,
onder meer, zijn voorwerp en oorzaak.
Artikel 1108 van het Burgerlijk Wetboek somt de vier voorwaarden van geldigheid van
een overeenkomst op, zijnde de toestemming van de partij die zich verbindt, haar bekwaamheid
om te contracteren, een bepaald voorwerp als inhoud van de verbintenis en
een geoorloofde oorzaak.
Krachtens artikel 1129 van het Burgerlijk Wetboek, moet de verbintenis "tot voorwerp
hebben een zaak die ten minste ten aanzien van haar soort bepaald is" en mag "de hoeveelheid
van de zaak (...) onzeker zijn, mits deze hoeveelheid nader bepaald kan worden".
Dit beginsel wordt in artikel 1591 van het Burgerlijk Wetboek herhaald door te stellen dat
"de koopprijs moet bepaald zijn en door de partijen worden vastgesteld".
In tegenstelling tot het voorwerp, vereist artikel 1132 van het Burgerlijk Wetboek niet
dat de oorzaak van de overeenkomst erin tot uitdrukking wordt gebracht.
Indien de oorzaak uit de vermelding van het contractnummer kan blijken, moet de overeenkomst
tot loonoverdracht, zoals elke overeenkomst, overeenkomstig de artikelen 1108,
1129 en 1591 van het Burgerlijk Wetboek, duidelijkheid verschaffen omtrent zijn voorwerp.
Deze vereiste van voorwerp impliceert dat de hoofdverbintenis en, in het raam van een
loonoverdracht, vooral het bedrag, voorwerp van de loonoverdracht, worden vermeld en