AC 11 2008 (PDF, 1.83 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

2696 HOF VAN CASSATIE 24.11.08 - Nr. 658
Alleen de eerste vordering van de (eiseres), die betrekking heeft op de zaak V., wordt
ontvankelijk verklaard".
Grieven
Eerste onderdeel
Artikel 701 van het Gerechtelijk Wetboek maakt het mogelijk om verschillende samenhangende
vorderingen tussen twee of meerdere partijen bij een en dezelfde akte in te stellen.
Deze bepaling, die ertoe strekt het proces te rationaliseren en de goede rechtsbedeling
te verzekeren door de eiser toe te staan bij een en dezelfde akte verschillende vorderingen
tegen één of meerdere verweerders in te stellen en aldus meerdere afzonderlijke processen
te voorkomen, betreft de gerechtelijke organisatie niet en raakt evenmin de openbare orde.
Overeenkomstig de artikelen 854 en 856 van het Gerechtelijk Wetboek moet de verweerder
het gebrek aan samenhang tussen de verschillende, bij een en dezelfde akte ingestelde
vorderingen en de niet-naleving van artikel 701 van datzelfde wetboek bijgevolg in
limine litis aanvoeren voor elke exceptie of verweer. De rechter kan ze niet ambtshalve
opwerpen.
Wanneer de verweerder, alvorens enig ander middel aan te voeren, niet betoogt dat de
voorwaarden van artikel 701 van het Gerechtelijk Wetboek niet zijn vervuld, dient de
rechter bij een en dezelfde beslissing uitspraak te doen over de verschillende vorderingen,
onverminderd de mogelijke toepassing van de regels betreffende de graad van aanleg of
de volstrekte bevoegdheid of van andere regels van openbare orde.
De verweerder heeft te dezen niet in limine litis betoogd dat de verschillende vorderingen
die de eiseres in haar dagvaarding van 21 augustus 1997 had ingesteld, geen samenhang
vertoonden.
De rechter mocht de niet-naleving van artikel 701 van het Gerechtelijk Wetboek en de
mogelijke onregelmatigheid van de dagvaarding bijgevolg niet ambtshalve opwerpen.
Het bestreden vonnis, dat beslist dat de eerste rechter het gebrek aan samenhang tussen
de verschillende, bij deurwaardersexploot van 21 augustus 1997 ingestelde vorderingen
terecht ambtshalve heeft opgeworpen en deze niet-ontvankelijk heeft verklaard, met uitzondering
van de eerste vordering, is derhalve niet naar recht verantwoord (schending van
de artikelen 30, 566, 701, 854, 856 en 864, eerste lid, van het Gerechtelijk Wetboek).
Tweede onderdeel
De rechtsvordering is krachtens de artikelen 17 en 18 van het Gerechtelijk Wetboek
niet ontvankelijk indien de eiser geen belang en geen hoedanigheid heeft om ze in te stellen.
Overeenkomstig artikel 25 van datzelfde wetboek verhindert het gezag van het rechterlijk
gewijsde dat de vordering opnieuw wordt ingesteld.
Volgens artikel 860 van het Gerechtelijk Wetboek kan geen proceshandeling, wat de
verzuimde of onregelmatig verrichte vorm ook zij, nietig worden verklaard indien de wet
de nietigheid ervan niet uitdrukkelijk heeft bevolen.
Uit die bepalingen volgt dat de enige gronden van niet-ontvankelijkheid die de niet-ontvankelijkheid
van de rechtsvordering tot gevolg hebben, het gebrek aan belang of hoedanigheid
zijn, alsook het gezag van gewijsde, en dat een proceshandeling alleen nietig kan
worden verklaard indien de nietigheid uitdrukkelijk is voorgeschreven bij de wet.
Geen enkele wettekst bepaalt dat het gebrek aan samenhang tussen de verschillende
vorderingen die bij een en dezelfde proceshandeling zijn ingesteld, tot niet-ontvankelijkheid
leidt van de daarin vervatte vorderingen, met uitzondering van de eerste van die vorderingen.