AC 11 2008 (PDF, 1.83 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

2550 HOF VAN CASSATIE 6.11.08 - Nr. 616
aanslagjaar wordt genoemd waarvoor de belasting is verschuldigd.
Om volledig en regelmatig te zijn, moet de belastingaangifte alle gegevens bevatten
die noodzakelijk zijn voor de vaststelling van de belasting, zodat de administratie
op grond van die gegevens en zonder een beroep te moeten doen op externe
gegevens, de belastingschuld kan bepalen en de belasting kan inkohieren.
Uit de stukken waarop het Hof vermag acht te slaan, blijkt dat de eiser in zijn
aangifte in de personenbelasting voor het aanslagjaar 1994, in het vak betreffende
de personalia, in de rubriek "toestand op 1. 1. 1994" het vakje "gehuwd" heeft
aangekruist en vergeten is het vakje "internationaal ambtenaar of echtgenoot van
internationaal ambtenaar die als alleenstaande moet worden belast" aan te kruisen.
Laatstgenoemde vermelding is een van de andere gegevens, in de zin van
voornoemd artikel 354, waarvan het aangifteformulier de aanduiding vereist en
die de berekening van de in te kohieren belasting beïnvloeden.
Het arrest overweegt dat de administratie, indien de taxatieambtenaar meer
plichtsbewust was geweest, makkelijk de nalatigheid van de eiser had kunnen
ontdekken en hem op correcte wijze had kunnen belasten en beslist "dat de belastingadministratie
met toepassing van de artikelen 353 en 359 van het Wetboek
van de Inkomstenbelastingen 1992 de aanslag in de personenbelasting voor het
aanslagjaar 1994 diende in te kohieren tot 30 juni van het jaar dat volgt op dat
waarnaar het aanslagjaar wordt genoemd; dat de litigieuze aanslag ingekohierd is
op 3 december 1996 met miskenning van de regels betreffende de verjaring van
de vaststelling van de belasting".
Aldus schendt het arrest de artikelen 307 en 354 van het Wetboek van de Inkomstenbelastingen
1992.
Het middel is gegrond.
Dictum
Het Hof,
Zonder acht te slaan op de memorie van antwoord die buiten de bij artikel
1093 van het Gerechtelijk Wetboek opgelegde termijn is neergelegd,
Vernietigt het bestreden arrest, behalve in zoverre dit het hoger beroep ontvankelijk
verklaart;
Beveelt dat van dit arrest melding zal worden gemaakt op de kant van het gedeeltelijk
vernietigde arrest;
Houdt de kosten aan en laat de uitspraak daaromtrent aan de feitenrechter
over;
Verwijst de aldus beperkte zaak naar het Hof van Beroep te Brussel.
6 november 2008 – 1° kamer – Voorzitter en Verslaggever: de h. Parmentier, afdelingsvoorzitter
– Gelijkluidende conclusie van de h. Henkes, advocaat-generaal – Advocaat:
mr. B. Wagenaere, Bergen.